‘Ik beleefde geen plezier aan mijn studie. De lessen lagen onder het niveau dat ik toen al bezat, de professoren waren een allegaartje en mijn medestudenten botteriken.’
Slechte schrijvers
Willem Zundap schrijft een roman. Hij mislukt echter hopeloos en degradeert tot auteur van radioteksten. Van drie tot zes is Brusselmans’ 56e boek. Wat typeert de slechte schrijver?
De humor en liefde van Ronald Giphart
‘Humor en liefde zijn twee universele begrippen,’ vindt Ronald Giphart. Zijn nieuwe roman IJsland is er vol van. Én bevat een stevig portie tragiek. Typisch Giphartiaans of kwestie van leeftijd?
Gevormd door de elementen
De omweg, het nieuwe boek van Gerbrand Bakker, heeft de rauwe natuur van Noord-Wales als decor. Hoezo decor? Voor Gerbrand Bakker is de natuur een personage!
Arthur Japin speurt naar emoties
Vaslav is de nieuwe roman van Arthur Japin. Zoekend in de hoofden en stemmen van zijn personages, reconstrueert hij de noodlottige dag dat de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski zijn optreden staakt en afscheid neemt van de werkelijkheid. ‘Dan word ik die figuur met zijn of haar angsten, verlangens en gevoelens.’
Een goede thriller is zo makkelijk nog niet
Onder de titel Stervensuur schreven acht literaire schrijvers een thrillerverhaal. Kunnen zij wedijveren met René Appel, Pieter Aspe, Charles den Tex of Simone van der Vlugt?
Door Dennis Smits
Interview met Thomas Blondeau: Terreur en liefde
In Donderhart maakt u kennis met twee (oud)geliefden: Max en Eva. Ooit een stel, jaren uit elkaar. Plotseling ontmoeten ze elkaar weer in Brussel. De dag erna is Max in Londen en slaapt hij door de Londense aanslagen heen – die hij als journalist had moeten verslaan.
Scheuren in de werkelijkheid
‘De hoofdpersoon en de mens Abdelkader Benali worden verward. Ik wil geen verwarring stichten, maar een verlengde van mezelf in het boek laten voorkomen.’ Abdelkader Benali spreekt over zichzelf én over zijn nieuwste boek: Zandloper.
‘Volwassenen zijn bezig met hun toekomst, en knippen de lijnen naar vroeger door’
Bart Moeyaert heeft zes broers, in leeftijd telkens een à anderhalf jaar verschillend. Hun gezamenlijke jeugd gaf hij vorm in een reeks miniatuurverhalen: Broere. Is het werkelijk zo mooi om jong te zijn?
Moeite met taal
Het is moeilijk om iemand te accepteren zoals die is, zeker omdat mensen elkaar vaak niet begrijpen. De spelers van Manon Uphoff gaat over de ontwrichting van levens, waarin taal en communicatie een belangrijke rol spelen, en het onvermogen dit te herstellen. ‘Als ik schrijf, heb ik zelf ook moeite met taal, trouwens.’
Door Roel Weerheijm