Stille getuige

De Boekenkrant sprak met schrijfster Eva Burgers over haar eerste jeugdthriller, Stille getuige. In dit boek ziet Nikki hoe een populair meisje van school met bruut geweld in een busje geduwd wordt. Een ervaring die Burgers zelf ook heeft meegemaakt als jong meisje.

Burgers: ‘Ik zag hetzelfde gebeuren als Nikki. Ik was op vakantie in Spanje met mijn ouders. Toen ik ’s avonds terugliep naar het appartement zag ik een meisje een busje in getrokken worden. Ik wist niet of het een grap was of echt, want ik hoorde wel gelach.’

Nikki weet ook niet goed wat ze moet doen, ze durft het aan niemand te vertellen. Hoe komt dit?
‘Ze is al eerder bedreigd door Martin, de nieuwe vlam van haar beste vriendin. Toen is ze ermee naar de politie gegaan, maar kreeg toen problemen in de klas. Ze durft het nu niet te vertellen omdat ze bang is weer problemen te krijgen. Bovendien weet ze niet zo goed of het een grap was of niet.’

Je hebt jarenlang als rechercheur op de afdeling zware criminaliteit gewerkt. Heb je tijdens het schrijven veel aan die ervaring gehad?
‘Ik heb het niet bewust op mijn politiewerk gebaseerd, maar je neemt altijd wel iets mee. Ik weet bijvoorbeeld heel goed hoe alles werkt, welke opsporingsmogelijkheden er zijn en hoe bijvoorbeeld een telefoontap werkt. Het is geen Baantjer-verhaal, de recherche komt er wel in voor maar het is niet vanuit de politie geschreven. Je leest wat de politie allemaal kan doen.’

Vanuit welk perspectief is het dan wel geschreven?
‘Je leest het verhaal echt vanuit Nikki’s oogpunt en dat van Vincent, een vriend die haar helpt bij het zoeken naar de dader. Uiteindelijk loopt dat natuurlijk wel op romantiek uit…’

Stille getuige is je eerste jeugdthriller. Wat heb je hiervoor gedaan?
‘Ik heb hiervoor de boekenserie Spotlight geschreven, dat ging over zes jongeren die op de musicalacademie zitten. Het is een Glee-achtig verhaal, iets heel anders dus. Ik heb Kleinkunst in Amsterdam gestudeerd en heb veel uit eigen ervaring gehaald voor het schrijven van deze serie. Ik kwam eerst met een spannend script aan bij mijn eerste uitgever, maar ze hadden meer behoefte aan zo’n verhaal.’

En nu eindelijk een thriller, een boekengenre dat je veel beter ligt.
‘Ik hou van spannende verhalen. Maar ik vind het vooral erg spannend om erover te schrijven. Je belandt in een soort web van wie het gedaan heeft en wie er allemaal verdacht kunnen zijn. Het is vooral erg leuk om de lezer op het verkeerde been te zetten.’

Stille getuige is een erg spannend verhaal. Hoe zorg je ervoor dat het niet te spannend is?
‘Ik vind het sowieso niet fijn om uitgebreid te beschrijven hoe een lijk eruitziet. In Stille getuige gaat het om wie het gedaan heeft. Het is wel een heftig verhaal want een meisje van school wordt vermoord. Maar het is niet te heftig, want er wordt verder niet over moord gesproken. Het gaat echt om de zoektocht.’

Wat zijn volgens jou de ingrediënten die dit boek tot een succes gaan maken?
‘Het is een boek van deze tijd. Met dingen als Whatsapp, televisieprogramma’s en taalgebruik van nu. En het is een heel spannend boek. Iets waar tegenwoordig veel vraag is. Het is erg fijn om er even in te kunnen vluchten. Stille getuige is niet kinderlijk geschreven, zelfs volwassenen hebben het al gelezen en vonden het spannend.’

In het najaar komt er een nieuwe jeugdthriller van Eva Burgers aan. Dit verhaal heeft ze niet naar eigen ervaring geschreven, maar ‘gewoon verzonnen’. Stille getuige ligt nu in de boekhandel, maar pas op: je leest ’m in één adem uit!

Win-actie!

Wie zou je stiekem voor een dagje willen ontvoeren, en waarom? Stuur je antwoord voor 7 april 2014 naar redactie@boekenkrant.com en win een exemplaar van Stille getuige!

Boekgegevens

Eva Burgers, Stille getuige, Uitgeverij Kluitman, ISBN 978 90 206 0951 6 (€ 13,95)

Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie maart 2014.