Hanya Yanagihara werd in 2015 wereldwijd bekend met de bestseller Een klein leven. Na het succes van dit boek komt zij met een nieuwe experimentele roman: Naar het paradijs. Een grote overeenkomst tussen de boeken lijkt het favoriete thema van Yanagihara: het menselijk lijden.
Door Nora van Ouwerkerk
Naar het paradijs bestaat uit drie verschillende delen. Alle delen spelen zich af in een huis aan Washington Square in New York in drie verschillende eeuwen. Gedurende het boek keren een aantal personages met dezelfde namen, David, Edward en Charles of Charlie, terug in de drie tijdperken. In 1893 is David een rijke jongeman, in een wereld waar het homohuwelijk legaal is, verliefd op de arme en charmante Edward maar verloofd met de rijke en respectabele Charles. In 1993 zijn er twee personages die David worden genoemd. De ene een jonge man in New York, die bij zijn rijke oudere minnaar Charles woont, en de vader van David, die op Hawaï woont en in een gewelddadige relatie zit met Edward. In 2093 is de hoofdpersoon een jonge vrouw genaamd Charlie die in een dystopisch New York leeft dat verscheurd wordt door pandemieën. Zij zit in een liefdeloos huwelijk met Edward en is gefascineerd door de mysterieuze vreemdeling David.
Yanagihara maakt het punt dat onze behoefte om het menselijk leven te beschermen niet ten koste mag gaan van alles wat het menselijk leven de moeite waard maakt.
Het is lastig om een verband te vinden tussen de plots en de personages in de drie verschillende delen. Zij hebben dan wel dezelfde namen, maar hebben verder niets met elkaar te maken en zijn ook geen familie van elkaar. Wat wel duidelijk naar voren komt, is dat alle naamgenoten een zelfde rol vervullen in de afzonderlijke tijdperken. Als hoofdpersonage moet David iedere keer kiezen tussen een veilig leven en een leven van onzekerheid en opwinding. Zo moet hij bijvoorbeeld kiezen tussen het ene paradijs – gay New York, Hawaï, een utopie die een dystopie blijkt te worden – of andere levenspaden. De relaties tussen David en Charles symboliseren hierin het veilige leven en de relaties tussen David en Edward de onzekerheid en opwinding.
In Een klein leven hield Yanagihara zich bezig met de vraag of het menselijk leven, ondanks extreem menselijk lijden, voortgezet dient te worden. Yanagihara laat deze vraag ook in Naar het paradijs naar voren komen. Haar reactie is gewaagd. Zij maakt het punt dat onze behoefte om het menselijk leven te beschermen niet ten koste mag gaan van alles wat het menselijk leven de moeite waard maakt. In het laatste deel dat zich afspeelt in het door pandemieën verstoorde 2093 komt dit duidelijk naar voren. In de totalitaire staat waarin de burgers van New York op dat moment leven, wordt al het plezier strak gereguleerd om toekomstige pandemieën te voorkomen.
Door het stellen van dit soort emotionele vragen beroert zij de gevoelens van de lezers. Dit maakt het boek ontzettend overtuigend en zorgt er voor dat je wederom wordt meegesleurd in de tragedies die Yanagihara schetst.
Hanya Yanagihara, Naar het paradijs, vertaling: Inger Limburg en Lucie van Rooijen, Uitgeverij Nieuw Amsterdam, 672 pagina’s (€ 24,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie februari 2022.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
