De oude geliefde van de eigenaar van Café Dorian is de schrijfster van dit gelijknamige boek. Zij verzint een leven voor hem in een buitenlandse stad waar ze hem een café geeft. Het café ontwikkelt zich tot een beroemd eetcafé waar de sfeer steeds beter wordt. Maar er sluimeren ook dreigingen en verdriet. Gilles van der Loo schreef een boeiend boek vanuit een verrassend perspectief.
Door: GERDA VISSER
‘Het is ochtend in de stad die ik je geef’, zo begint de vertelster het verhaal over haarzelf, haar zoon, de eigenaar van café Dorian en het café zelf. We zien de eigenaar door de stad lopen, op weg naar zijn café waar het tot nu toe nooit echt druk is. Hij heeft een paar vaste gasten, waaronder Bern. Die vaste gasten en Guillaume, de eigenaar, leren we in de loop van het verhaal steeds beter kennen. Om het café winstgevender te maken, vraagt Guillaume aan de eigenares van de gehaktballenkar, Astrud, of zij bij hem wil komen koken. Dat doet ze en Sylve, de studente die boven Guillaume woont, wordt de hulp van het café, samen met Bern. Na een goede recensie in de krant is het niet meer rustig in de Dorian en ontstaan er steeds vaker spontane feestavonden. Maar er hangen ook dreigingen boven het café en boven Guillaume: de vader van Sylve wil niet dat zijn dochter in het café werkt, er is gedoe met de oude bewoner Anton en de poging van Guillaume om zijn hond te redden uit de sterkstromende rivier: ‘Je lot is onmiskenbaar en het is mijn taak te volgen, zuiver op te tekenen, maar ik kan het niet. Ik wil het niet. Ik wil dat je leeft.’ De vraag is of Guillaume voldoende mag leven van de vertelster, want er hangt een sluier van verdriet over hem heen, verdriet dat hij met niemand deelt. Maar de vertelster laat hem denken dat er een zoon is die nu bijna tien jaar zou worden. Die zoon krijgt een steeds belangrijkere rol in het verhaal en via hem leren we wat de relatie was tussen de vertelster en Guillaume.
Stamgasten
Hoewel je geen idee hebt in welke stad café Dorian staat, wil je als lezer deel uitmaken van de vaste stamgasten. Je wilt Astruds eten proeven en je wilt met Sylve op de tafels dansen. Het is een ode aan de rol van stamcafé’s in steden of buurten. Gilles van der Loo heeft met veel gevoel de geschiedenis van twee mensen en een café beschreven. Het verhaal dat de vertelster opdraagt aan Guillaume.
Gilles van der Loo, Café Dorian, Uitgeverij Van Oorschot, 240 pagina’s (€ 23,50)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie januari 2024.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
