‘De recepten in dit boek roepen voor mij herinneringen op (…) aan het doorzettingsvermogen van mijn moeder en aan de lach van mijn vader.’ Met deze zin laat Joanne Lee Molinaro de liefde voor haar familie zien, en de waardering die ze voor de Koreaanse cultuur van hen meekreeg. Die deelt ze sinds 2016 al met ons in haar foodblog The Korean Vegan, en nu dus ook in Het Korean Vegan Kookboek.
Door Sabrina de Wit
Joanne Lee Molinaro probeert haar voetafdruk op deze wereld zo klein mogelijk te houden en heeft daarom gekozen om vegan te zijn. Geen gemakkelijke keuze, maar het levert een prachtig boek op, met daarin heel diverse gerechten, die dan misschien niet hetzelfde zijn als die uit de authentieke keuken van oma, maar wel dezelfde gevoelens oproepen. Joanna was bang dat ze door vegan te koken haar Koreaansheid zou verliezen, tot ze in 2019 naar Korea ging om plekken te bezoeken die haar oma tot haar dood levendig had gehouden. Ze ontmoette daar een boeddhistische monnik. Deze monnik bleek tevens een chef-kok, die haar uitlegde dat plantaardig Koreaans koken een traditie van meer dan duizend jaar oud is. Chef-kok Jeong Kwan sunim gaf haar hiermee de geruststelling om door te gaan. Vlees en met name ingeblikte spam is nu niets meer dan een herinnering aan een oorlog die ze overleefd hebben.
Dit boek is doorregen met familiegeschiedenis. Met grootouders die uit Noord-Korea verdreven werden door de oorlog en in Zuid-Korea terechtkwamen, waar ze het liefst niet over praatten. Ouders die opgegroeid waren in oorlogstijd en honger hebben meegemaakt. Begin twintig was haar moeder toen ze uiteindelijk in Amerika aankwamen. Haar moeder heeft altijd ingezien hoe belangrijk een tuin is voor het verbouwen van je eigen producten om je familiemaaltijden te kunnen koken. Het was altijd stil tijdens de maaltijden. Er werd alleen geslurpt, maar vooral niet gepraat. Deze levenservaringen, die pas later met Joanna gedeeld werden, geven dit boek kracht. Je krijgt echt mee hoe het leven van de familie verlopen is. Met vele dieptepunten, die de auteur liefdevol heeft vastgelegd. Ze heeft niets mooier gemaakt dan het was, en toch heeft ze het verhaal prachtig weten om te zetten naar een smakelijk boek dat past in deze tijd, waarin jongeren meer dan ooit bewust zijn van de manier waarop dat wat we eten de wereld schade toebrengt.
Het Korean Vegan Kookboek heeft een paar hoofdstukken aan het begin en eind waarin we lezen over deze geschiedenis en de keuze voor het eten. Daar tussenin zitten negen hoofdstukken, waaronder: Basisrecepten, Kimchi en salades, Noodles en pasta, Hoofdgerechten en als laatste Zoete gerechten. Bij elk gerecht staan prachtige foto’s, maar ook een kort persoonlijk verhaaltje. De gerechten gaan van Paht Bbang (brood met rodebonenpasta) en Bindaetteok (mungbonenpannenkoeken) naar Tofu met kimchi, dumplings, Koreaanse glasnoedels, power bowls, zoete rijstcake en chocoladestokjes. En echt allemaal ziet het er smakelijk uit. Zelf vond ik de pittige knapperige knoflooktofu heel smakelijk. Niet eerder werd ik zo blij van het aanzicht van een gerecht met tofu. Meestal is de smaak van tofu nogal vlak, maar deze is lekker knapperig en smaakvol.
Ik had dit kookboek zelf hoog op mijn lijstje staan, omdat mijn jongste zoon aan de topsport skeleton doet en hiervoor een keer in Zuid-Korea is geweest. Hij is in de race om deel te mogen nemen aan de Jeugd Olympische Spelen die in januari 2024 ook in Zuid-Korea zullen plaatsvinden. Dit is zo bijzonder dat als hij daadwerkelijk deel mag nemen, wij als gezin met z’n allen naar dit land zullen afreizen. Hoe mooi is het dan niet om door dit boek alvast wat indrukken op te doen? Over de achtergrond van een land en met welke ingrediënten ze de gerechten bereiden. Zo hebben we alvast veel voorpret als gezin.
Joanne Lee Molinaro, Het Korean Vegan Kookboek, Uitgeverij Spectrum, 336 pagina’s (€ 34,99)
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
