De opening van het nieuwe boekenseizoen vond afgelopen zaterdag plaats in Zwolle. Ondanks de onvoorspelbare regenbuien die de bezoekers van het festival zo nu en dan overvielen, heerste er een opgewekte stemming. Niets zo gezellig als samen schuilen voor de regen.
Het regent, – o wat regent het!
Ik hoor het uit mijn warme bed
Deze dichtregels van C.S. Adama van Scheltema (1877-1924) schetsen perfect de sfeer van zaterdagochtend 5 september. Buiten was het koud en nat, maar de aftrap van het literaire seizoen ging uiteraard gewoon door, en dus stonden wij van de Boekenkrant op deze regenachtige ochtend samen met tientallen uitgevers een kraam in te richten in de historische binnenstad van Zwolle. De regen zorgde echter voor ook een onverwacht positief effect op de sfeer, omdat iedereen elkaar plastic, touw en tape uitleende om de uitgestalde boeken in de kraam zo goed mogelijk te beschermen tegen de nattigheid. Samen met u onder een paraplu; Annie M.G. Schmidt wist een halve eeuw geleden al hoe gezellig dat kan zijn.
Gelukkig kwam zo nu en dan ook de zon door en lieten boekenliefhebbers zich niet afschrikken door een beetje regen en wind. Het was dan ook al snel een drukte van belang rondom onze kraam, waar we veel enthousiaste Boekenkrant-lezers spraken én nieuwsgierige boekenliefhebbers ontmoetten die voor het eerst met de krant kennismaakten.
De snor van Jozsef Kiprich
Naast de Schrijversmarkt waren er op Manuscripta ook vele optredens van auteurs, bijvoorbeeld in de prachtige boekhandel Waanders in de Broeren. In Villa Hofvliet zagen we hoe Michel van Egmond na zijn bestellers Gijp en Kieft zijn nieuwste verhalenbundel presenteerde. De snor van Jozsef Kiprich bevat verhalen die hij de afgelopen twintig jaar optekende als insider bij Feyenoord. Daarnaast interviewde Leon Verdonschot Iris Koppe, die in het leven dook van oud-voetballer Evgeniy Levchenko. Koppe reisde onder andere naar de Donetsk-regio in Oekraïne, het gebied waar Levchenko opgroeide.
Zowel Van Egmond als Koppe vertelden dat het voor het optekenen van een levensverhaal vooral van belang is op kleine dingen te letten die de geïnterviewde achteloos in een gesprek laat vallen. Zo heeft Levchenko lang gedacht dat bananen zwart van kleur waren. Zijn moeder kocht namelijk altijd bananen in Moskou, en tegen de tijd dat de jonge Lev de bananen in ontvangst nam waren deze door de lange treinreis zwart geworden. Volgens Koppe geven dit soort anekdotes niet alleen een goed beeld van het leven in de voormalige Sovjet-Unie, maar verlenen ze ook meer diepgang aan een sportbiografie.
Van Egmond maakte duidelijk dat de persoon die je volgt vooral voor jezelf interessant moet zijn. In de tijd dat hij René van der Gijp zes maanden lang volgde kwam hij erachter dat de voormalig voetballer hele dagen op de bank lag. Wanneer Van Egmond hem opbelde om te vragen wat hij die dag ging doen was het antwoord steevast ‘niets’. Dit was echter niet funest voor het boek, maar juist een onverwachts buitenkansje, want de plotselinge populariteit van het mediafenomeen Gijp had alles te maken met deze lamlendigheid. Volgens van Egmond heb je voor een voetbalbesteller dus niet alleen een interessante hoofdpersoon nodig, maar ook domweg wat geluk.
Musica!
Tijdens de laatste twee optredens op het hoofdpodium kreeg Manuscripta een muzikaal tintje. Matthijs van Nieuwkerk vertelde over het boek dat hij schreef als ode aan de Franse chansonnier Charles Aznavour. Voor zijn optreden interviewde Van Nieuwkerk echter eerst nog Leo Blokhuis over Het Grote Top 2000 a Gogo kijk-, lees- en luisterboek. De toeschouwer waande zich helemaal in kerstvakantiesferen. Blokhuis kennen we immers allemaal van het televisieprogramma Top 2000 a Gogo, dat jaarlijks vlak voor Oud en Nieuw te zien is.
Blokhuis gaf een heerlijke impressie van het te verschijnen boek, dat gaat over de minidocumentaires die onderdeel uitmaken van de Top 2000 a gogo. In die filmpjes is te zien hoe wereldberoemde liedjes tot stand kwamen en hoe het de schrijvers en zangers achter die hits vergaan is. Op het podium vertelde Blokhuis hoe hij tijdens het maken van die documentaires ooit ontdekte dat Don McLean een ongelofelijke klootzak is, en dat hij zijn held Paul McCartney slechts een halfuurtje voor het begin van een optreden mocht interviewen. Wij kijken nu al reikhalzend uit naar dit heerlijke boek over de geschiedenis van de popmuziek!
Foto’s: Chris van Houts
