In de voetsporen van ontdekkingsreizigsters, schrijfsters en kunstenaressen. Mia Kankimäki deed wat we allemaal wel zouden willen: reizen naar alle plekken waarover je ooit hebt gelezen.
Ze pakte haar koffer en volgde de voetsporen van schrijfsters, ontdekkingsreizigsters en kunstenaressen, vrouwen die deden waar hun hart vol van was. Karen Blixen, Yayoi Kusama, Artemisia Gentileschi en Alexandra David-Néel, allen toonden haar waardevolle levenslessen, zoals ‘Put kracht uit je verwondingen’ (Gentileschi), of ‘De vraag is niet welke kaarten je krijgt, maar hoe je ze speelt’ (Blixen), of ‘Volg het pad dat voor je ligt. Gebruik je retourticket niet’ (David-Néel). Zo is De vrouwen aan wie ik ’s nachts denk behalve een aanstekelijk reisverhaal ook het verhaal van hoe Mia Kankimäki haar eigen angsten overwon.
De vrouwen aan wie ik ’s nachts denk is een inspirerend boek, deels persoonlijke memoires, deels reisverhaal en deels biografie. Het boek is al vertaald in onder meer het Engels en goed in Europa ontvangen.
Vertaald uit het Fins door Anton Havelaar.
Boekfragment:
NACHTVROUW NR. 6: Nellie Bly.
BEROEP: journalist, feminist, wereldreiziger, later industriële tycoon en
uitvinder. Reisde in haar eentje in tweeënzeventig dagen de wereld rond
met één tas als bagage.
‘Als je iets wilt, dan kun je het. De vraag is: wil je?’ – Nellie in
1889 nadat ze de opdracht kreeg om de volgende dag een reis
rond de wereld te gaan maken.
Ik moet bekennen dat ik stapeldol ben op Nellie Bly, een pionierende Amerikaanse onderzoeksjournaliste die meer dan honderd
jaar geleden vocht voor vrouwenemancipatie en onder andere in tweeënzeventig dagen een reis rond de wereld maakte. Ten eerste had Nellie geniale ideeën – Tien dagen in een gekkenhuis, Rond de wereld in
tweeënzeventig dagen, Een poging om dienstmeisje te worden, Nellie Bly
als witte slaaf – alleen al de titels van Nellies verhalen doen je bloed
sneller stromen. Dit is een vrouw die doet wat ze kan en daarnaast een
goed bewapende schrijver is – helder, kernachtig en grappig. Was ik
maar Nellie Bly!
Een andere reden om dol op Nellie te zijn, is dat ze een ongeëvenaard inpakster is, en op sommige nachten, zeker vlak voor een vertrek per vliegtuig, denk ik heel vaak aan haar.
Nellie Bly (1864-1922) is geboren in een arm arbeidersgezin. Haar
eigenlijke naam was Elizabeth Cochrane. Ze had geen onderwijs genoten, maar ze beschikte over een scherpe pen en originele ideeën. Ze
had weinig met onderwerpen die haar bazen aandroegen, zoals tuinonderhoud, koken, mode en societynieuws. Ze wilde absoluut over
maatschappelijke zaken schrijven, vooral over grieven van vrouwen,
zoals arbeidsomstandigheden van dienstmeisjes, de positie van ongetrouwde vrouwen en het lot van ongewenste kinderen.
Haar misschien wel beroemdste idee kreeg Nellie op de volgende
manier. Op een nacht van zondag op maandag in 1888 in New York
lag ze in bed te woelen. Ze moest de volgende ochtend een idee leveren voor een verhaal aan haar baas, hoofdredacteur Joseph Pulitzer
van de New York World (zelf zou ik niets kunnen als mijn baas díe
Pulitzer was). Om drie uur verzuchtte Nellie wanhopig dat ze vakantie nodig had. Was ik maar aan de andere kant van de wereld, dacht ze.
Rats, klik. Dat was een idee: een reis rond de wereld maken. Rats,
klik. Zou ze sneller rond de wereld kunnen reizen dan de held Phileas
Fogg uit het immens populaire boek De reis om de wereld in tachtig
dagen van Jules Verne? Dat moet ik uitzoeken, dacht Nellie, en ze viel
in slaap.
Nieuwsgierig geworden? Lees een uitgebreider fragment hier en bestel het boek!
www.uitgeverijorlando.nl
Boekgegevens
Mia Kankimäki, De vrouwen aan wie ik ’s nachts denk, Uitgeverij Orlando, 416 pagina’s (€ 24,99)
