Recensie: Nu eens géén happy end

Twee rivaliserende schrijvers gaan een weddenschap aan en ruilen van genre. Ze kunnen elkaar niet luchten of zien, dus romantisch gedoe staat twee nieuwe bestsellers in ieder geval niet in de weg. Toch?

Door Joyce Guntlisbergen

Emily Henry bracht Beach Read uit in 2020 en het boek is in het Nederlands eerder verschenen als Stranddagboek en Toen winter zomer werd bij House of Books. Het is nu (volgens de huidige trend) uitgegeven onder de Engelstalige titel maar met Nederlandse inhoud bij Rainbow.

Het verhaal gaat over January, een auteur die normaal gesproken een rotsvast vertrouwen heeft op een goede afloop, maar ze verliest haar geloof in de romantiek en ook haar vermogen om erover te schrijven als ze ontdekt dat haar pas overleden vader jarenlang een affaire had. Met hartzeer, onverwerkte rouw en een enorm schrijversblok neemt ze onwillig intrek in haar vaders liefdesnestje.

Doe alsof dit een Airbnb is. Onmiddellijk verzon mijn hoofd een toepasselijke advertentie voor de Airbnb: Charmant hutje bij het meer met drie slaapkamers en drie badkamers om je eraan te herinneren dat je vader een klootzak was en je hele leven een leugen is.’

Dan verschijnt January’s grootste rivaal en oud-studiegenoot Augustus Everett op het toneel, die met een even groot schrijversblok pal naast haar woont. Hij is in alle opzichten January’s tegenpool: hij gelooft in het geheel niet in liefde, schrijft serieuze, vuistdikke romans en het merendeel van zijn personages legt het loodje. Geen gelukkige eindes in zijn wereld. Beiden zijn ervan overtuigd dat de ander niet zou kunnen wat zíj kunnen en algauw daagt Gus January uit: zij schrijft deze keer eens géén goede afloop, hij waagt zich aan een feelgoodroman. Om beide genres te leren kennen, nemen ze elkaar mee op tripjes voor research. Dat zijn geen dates, natuurlijk, en tijdens het schrijven is er ook zeker geen tijd voor die groeiende aantrekkingskracht tussen hen…

Er zit een vermakelijk zelfreferentieel laagje in het boek, waarin de draak wordt gestoken met de clichés van feelgoodromans en de hoofdpersonen als mens én auteur worstelen met het concept van ‘een gelukkig einde’, terwijl er tegelijkertijd wel alles van een fijne romcom in zit: voelbare spanning tussen de personages, zinderende seks, grappige dialogen en (toch wel) een gelukkig einde.

‘Je verloor prachtige dingen, zoals de gezondheid van je moeder, je droomcarrière en je vader, maar je vond ook mooie dingen: een koffietentje met afschuwelijke espresso, een linedancebar en een slordige maar knappe buurman als Gus Everett.’

De vlotte vertaling zet de humor en het geplaag van Augustus en January goed over, waardoor de Nederlandse versie minstens zo lekker wegleest als de Engelse.

Dankzij het handzame formaat van de Rainbow Pockets, en laten we eerlijk zijn: de aantrekkelijke prijs, is dit boek perfect om mee te nemen naar het strand (of de camping, of het resort hotel) en is het dus met recht een ‘beach read’ te noemen!

Emily Henry, Beach read, vertaling: Carla Hazewindus-Schipper, Anna Post Uiterweer en Ellis Post Uiterweer, Uitgeverij Rainbow, 334 pagina’s (€ 10,00)

Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie augustus 2023.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.

Berichten gemaakt 5342

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven