In Frankrijk is de serie Het dagboek van Cerise van Joris Chamblain en Aurélie Nevreteen enorm succes. Van de reeks, die inmiddels zes delen telt, zijn al meer dan één miljoen exemplaren verkocht. Wie de eerste twee in het Nederlands vertaalde boeken leest, begrijpt meteen waarom.
Cerise is een meisje van ongeveer elf jaar oud. Ze groeit op bij haar moeder en droomt ervan om schrijfster te worden, net als haar vriendin, mevrouw Vandertuin, die ze regelmatig om advies vraagt. Daarom heeft Cerise altijd een dagboek bij zich, waarin ze beschrijft wat ze in haar omgeving ziet; ze observeert de volwassen mensen en probeert te raden wat ze verborgen houden. Ieder mens heeft immers geheimen. Als Cerise iets vreemds ziet gaat ze op onderzoek uit.
In het eerste deel, De stenen dierentuin, ziet ze hoe een man elke zondag met een paar potten verf het bos in loopt en er later weer uitkomt, onder de verfspatten en met een bedroefd gezicht. Wat doet hij elke zondag in het bos en waarom is hij bedroefd als hij terugkeert? Dat is een mysterie en Cerise is vastbesloten om het op te lossen, met de hulp van haar beste vriendinnen Erica en Lindsay.
In deel twee, Het boek van Hector, observeert ze een oude vrouw die elke dinsdag om dezelfde tijd haar huis verlaat met een boek in haar armen, in de bus stapt en een paar uur later weer terugkomt met de bus, het boek nog steeds bij zich. Cerise komt erachter dat het een geleend exemplaar uit de bibliotheek is. De vrouw brengt het steeds terug en leent het daarna opnieuw. Maar waarom doet ze dat? Het is een nieuw mysterie voor Cerise om op te lossen. Ze gaat daar zo in op dat ze wel eens vergeet dat ze ook gewoon een meisje is met vriendinnen die niet de hele tijd meegesleept willen worden in haar zoektochten en een moeder die niet wil dat ze steeds tegen haar liegt. Chamblain is een Franse auteur van kinderboeken, jeugdromans en stripverhalen. Voor Het dagboek van Cerise werkte hij samen met illustratrice Aurélie Neyret, die veel tekent voor jeugdbladen en kinderboeken. Deze serie jeugdromans in stripvorm heeft een originele vorm: de strippagina’s worden afgewisseld met pagina’s uit Cerises dagboeken, die zodoende haar observaties en gedachten deelt met jou als lezer. Een combinatie die in Frankrijk erg is aangeslagen. Wie deze eerste twee vertalingen leest begrijpt waarom. De tekeningen van Neyret zijn mooi en vooral de inkleuring is fraai. Haar illustraties doen denken aan die uit een kinderboek. Cerise is een ontwapenende hoofdpersoon en ze steelt al snel je hart, net zoals haar vriendenkring en de mensen waarvan ze de mysteries oplost. De verhalen zijn zoals een boek voor kinderen hoort te zijn: origineel, goed verteld en ze weten je zowel te amuseren als te ontroeren. Ook volwassenen zullen er veel plezier aan beleven.
