Op 15 juni 1994 liep Travis Green door de straten van Hartstead en vermoordde elf mensen. Het laatste slachtoffer was de vader van de vierjarige Cassie Colman. Cassie was door de politie gevonden in de tuin, doordrenkt in bloed, getuige van de moord op haar vader.
Door Famke Prins
‘Wat herinnert iemand zich nou helemaal van toen ze vier jaar was? Ik weet dat ik naast mijn moeder gevonden werd terwijl zij mijn dode vader in haar armen hield, met het lichaam van Travis Green naast haar, het geweer nog in de hand.’
De vijfentwintigste sterfdag van haar vader nadert en Cassie zou het verleden liever vergeten, tot ze tussen de spullen van haar moeder iets vindt wat erop wijst dat ze is voorgelogen over de moorden. Als een journaliste contact met haar zoekt en aangeeft onderzoek te doen naar de moorden, is Cassie in eerste instantie terughoudend. Maar Cassie kan het verleden moeilijk laten rusten en is nieuwsgierig wat er die bewuste dag precies is gebeurd. Ze was immers nog maar vier en volgens de kranten uit die tijd was ze getuige van de moord op haar vader. Zelf kan ze zich nauwelijks iets herinneren van het gruwelijke drama dat zich afspeelde in het stadje. Ook haar moeder kan ze niks meer vragen, aangezien ze in een vergevorderd stadium van vroege dementie verkeert.
Sterfdag van de Britse Laura Marshall is een intrigerende thriller: het verhaal boeit van begin tot eind. Mede door de vlotte schrijfstijl vlieg je erdoorheen. Dat Cassie vol vragen zit, is goed in te beelden. Wat een gruweldaad om getuige van te zijn, en dat op zo’n jonge leeftijd. Als ze zich aan anderen voorstelt, ziet ze de herkenning en het medelijden op de gezichten verschijnen: Cassie Colman, ‘de droevige dreumes’. De zaak is berucht in Hartstead en omgeving. Ook nog na vijfentwintig jaar.
Marshall weet je steeds precies genoeg informatie te geven over de moorden om door te willen lezen en uit te willen vogelen hoe het in elkaar steekt. Het begint met de omschrijving van de gruweldaden op 15 juni 1994: hierdoor word je gelijk het verhaal ingetrokken en wil je weten hoe het zit. Waarom heeft de dader op klaarlichte dag elf mensen in koelen bloede vermoord? Welk motief heeft hij? En waarom deze mensen?
Elk hoofdstuk komt er een snippertje informatie bij, door middel van een personage dat op een of andere manier bij de moord betrokken was of door Cassies eigen onderzoek. Maar met elk antwoord komen er weer nieuwe vragen boven, waardoor je met Cassie mee gaat puzzelen. ‘Weer alleen die flitsen: sirenes en blauwe zwaailichten; een onheilspellende, grijze lucht; ik zit met een vrouw in uniform in een auto, de zitting jeukt tegen mijn benen. De roze plastic theepot. Ik frons mijn voorhoofd. Er flitst iets anders door mijn hoofd, maar zodra ik me erop wil focussen, glipt het weer buiten mijn bereik.’ Al snel komt ze erachter dat haar beeld van die dag misschien niet geheel juist is. Het blijkt een groot mysterie wat er zich die dag heeft afgespeeld, en waarom.
Ondanks dat er relatief weinig gebeurt – het mysterie ontvouwt zich langzaam en gaandeweg het verhaal weet je steeds meer en meer – is het een spannend verhaal en blijf je geboeid tot het eind. Sterfdag is een sterk en intrigerend mysterie, dat je na elk hoofdstuk met meer vragen achterlaat, tot je eindelijk weet wat er 15 juni 1994 is gebeurd.
Laura Marshall, Sterfdag, vertaling: Jet Matla, Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 320 pagina's (€ 21,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie mei 2022.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
