Oude Wonden is de tweede thriller van auteur Yves Peirsman. Als tiener werd hij een aantal keer genomineerd voor de Matilda Prijs, maar hij stortte zich na zijn studies vooral op zijn werk als taaltechnoloog. In 2020 won hij met zijn manuscript De burgemeester echter de Fintro Prijs Spannend Boek. Nu de schrijfkriebels weer hadden toegeslagen, kon een nieuw boek niet uitblijven.
Door Katy Hurkmans
Adam is een jonge twintiger die de kost verdient als escort in Brussel. Wanneer hij een paar keer een nieuwe klant ontmoet, krijgt hij het vermoeden dat die een misdaad beraamt. Het is alleen niet onmiddellijk duidelijk wat de hoogleraar die meedingt naar de positie van rector precies van plan is. Aangemoedigd door een goede vriendin start Adam een eigen onderzoek. Ondertussen overlijdt zijn moeder onverwacht en wordt hij geconfronteerd met het verleden. Hij ontdekt dat zij het één en ander verzwegen heeft over de identiteit van zijn vader, ook een zaak die hij uit wil spitten.
Peirsman kiest voor een interessant hoofdpersonage: een jongeman die niet alleen zijn dorp voor de grootstad heeft verruild, maar die zich ook niet kon vinden in het leven van een doordeweekse student en er bewust voor heeft gekozen in de prostitutie te stappen. Adam draagt een aantal vervelende ervaringen uit het verleden met zich mee, maar is trots op wat hij voor zichzelf heeft verwezenlijkt, al slaat de twijfel soms toe. Zijn beste vriendin Louise is wat meer het stereotype van de idealistische en activistische studente. Ze schrijft voor de universiteitskrant en heeft zo haar eigen ideeën over de nieuwe klant van Adam. De twee bieden elkaar het nodige weerwerk. Dat zorgt voor boeiende dialogen. ‘Snap je het echt niet? Je moet zijn schuldgevoel uitbuiten. Dit is je ultieme kans om alles over zijn plannen te weten te komen.’
De auteur heeft die dialogen nodig, want ondanks een goede insteek en de degelijke uitwerking van de personages vervalt hij soms in wat flets taalgebruik en saaie zinnen die weinig toevoegen aan de plot. Hierdoor is het moeilijk om in het verhaal te komen en wordt er enig doorzettingsvermogen gevraagd. ‘Op de vuilniskalender in de keuken zocht hij naar de volgende papier- en kartoninzameling. Over precies een week. Hij nam een foto van de andere ophaalmomenten, zodat hij tijdig kon terugkeren om het afval buiten te zetten.’ Toch loont het de moeite om door te lezen, want Peirsman kan ook verrassend mooie beschrijvingen geven die even nazinderen. ‘Hij zocht zijn eigen reflectie in de ramen, maar zat te ver om zijn eigen schim te herkennen. Ook als hij zich voorover boog naar het water, vond hij zijn eigen spiegelbeeld niet terug tussen de golven. Het leek alsof de stad niet op de hoogte was van zijn bestaan.’
Oude wonden speelt met het verleden van zowel de hoofd- als nevenpersonages. Hoewel het niet nagelbijtend spannend is, weet de auteur wel een mooi verhaal op te bouwen. Onderliggende motieven zorgen alleszins voor een moreel dilemma dat de afloop zal beïnvloeden.
Yves Peirsman, Oude wonden, Uitgeverij Houtekiet, 360 pagina’s (€ 21,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie november 2021.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
