Wat doe je als je saaie bijbaantje als flitsbezorger ineens een gruwelijke wending krijgt? Het overkomt Claire in de novelle 24 uur van Marcel van Driel. De schrijver vertelt hoe hij tot het idee voor de spannende thriller kwam. Wat had hij zelf in Claires situatie gedaan?
Door Denise Hoek
24 uur gaat over twee jongens die het leuk vinden om mensen op te jagen, met een dodelijke afloop. Hun volgende slachtoffer? Flitsbezorger Claire, die nietsvermoedend onderweg is naar haar laatste bezorging van de avond. Bij haar bestemming wachtten de jongens haar op. Claire moet haar schoenen, telefoon, geld en jas inleveren en 24 uur uit handen zien te blijven van de jongens. Alleen dan wint ze 10.000 euro. Red ze het niet, dan moet ze het met de dood bekopen.
‘Wat als iemand misbruik van een flitsbezorger zou maken?’
Je hebt al heel veel boeken op je naam staan. Waar haal je inspiratie vandaan voor al die spannende verhalen? En hoe kwam je op het idee voor dit verhaal?
‘Ideeën komen overal vandaan. Soms uit een droom (Invasie), soms uit iets wat mijn kind meemaakt (Onmogelijk Spel), soms door gewoon mijn obsessies te combineren (Game Helden en Superhelden.nl). Het idee van 24 uur kwam doordat ik long covid heb. Daardoor
val ik soms voor korte of lange periodes uit en dan heb ik vaak geen energie om boodschappen te doen. Toen ik voor de zoveelste keer mijn eten bestelde bij een flitsbezorger, dacht ik: wat nou als iemand daar misbruik van zou maken?’
Tijdens het lezen van dit boek moest ik denken aan het tv-programma Het Jachtseizoen. Was het je bedoeling om zo’n zelfde soort spanning op te wekken?
‘Ik ken Het Jachtseizoen alleen van horen zeggen. Zelf ben ik vooral geïnspireerd door films als The Most Dangerous Game (1932), Surviving the Game (1994) en The Hunt (2020). En ik vermoed dat Het Jachtseizoen daar ook op gebaseerd is.’
De jongens lokken Claire naar de villa door boodschappen te bestellen bij het flitsbedrijf waar Claire werkt. Eenmaal daar leggen ze haar uit wat de jacht inhoudt en wat er gebeurt als ze de politie inschakelt. Wat had jij in Claires situatie gedaan?
‘Haha. Ik zou vermoedelijk voor de vorm weggerend zijn en binnen de kortste keren ergens in elkaar gestort zijn. Zelfs al zou ik gezond genoeg zijn om 24 uur te kunnen rennen, dan nog zou ik waarschijnlijk geen schijn van kans hebben gemaakt.’
Claires teennagel wordt in het verhaal van haar teen afgetrokken. Daar kreeg ik koude rillingen van. Heb jij daar ook last van tijdens het schrijven?
‘Nee, maar het is grappig hoeveel reacties ik krijg op die scène. Voor mij is het vooral schrijfgereedschap. Hoe kan ik zo snel mogelijk duidelijk maken dat het de jongens menens is? Ik wil dat zowel Claire als de lezer meteen weten dat ze serieus zijn en dat het echt levensgevaarlijk is.’
Er zitten nog meer gruwelijke momenten in 24 uur. Hoe zorg je ervoor dat het niet te heftig wordt?
‘Vooral door het te doseren. Ik zag ooit een (serieuze) film waarin om de tien minuten een broertje of zusje van de hoofdpersoon doodging en na een tijdje doet het je niks meer. Door het geweld maar heel af en toe te gebruiken en af te wisselen met wat humor, komen die scènes hopelijk veel harder aan.’
Dit is je eerste boek in de novelle-reeks van Kluitman. Hoe vond je het om zo’n novelle te schrijven? Kunnen we er nog meer verwachten?
‘Ik vond het ontzettend leuk, vooral omdat honderd pagina’s je dwingt heel economisch te schrijven. Hoe vertel je een helder verhaal mét emoties en plottwisten in relatief weinig woorden? Ik moest over elk woord en elke zin nadenken. Het beviel mij zo goed dat ik nu al aan het nadenken ben over een nieuw verhaal!’
Marcel van Driel, 24 uur, Uitgeverij Kluitman, 112 pagina's (€ 9,95)
Dit interview verscheen eerder in de Boekenkrant, editie mei 2023.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
