Het Boekenbal: in mijn ogen een geheimzinnig feest, waarvan iedereen het bestaan kent, maar het raadselachtig blijft wat zich daar nu precies afspeelt. En laat het Boekenbal dit jaar nu ook nog eens Het Boekenbal der Verleidingen heten, dat afgelopen vrijdagavond plaatsvond in Paradiso, een voormalige kerk die in 1967 door een groep hippies werd gekraakt. Een zeer toepasselijke locatie, die ik op de bewuste avond bezocht om me, net als al die schrijvers, te laten verleiden door ‘Verboden Vruchten’.
Stiekem vond ik het ook wel erg spannend om naar het Boekenbal te gaan. Zeg nou zelf, je maakt het niet dagelijks mee dat je tussen zo veel bekende Nederlanders loopt. Terwijl ik zenuwachtig de uren aftelde voordat ik me tussen alle balgangers zou begeven, liep ik in de trein op weg ernaartoe al een paar Boekenbalgasten tegen het lijf. Ten minste, dat denk ik. Net als ik was de vrouw tegenover me gekleed als ‘Paradijsvogel’, de dresscode voor de dames, met veren in haar oren en droeg haar man zijn ‘bekoorlijkste black tie’, het verzoek aan de mannelijke gasten van de avond. Het feest kon wat mij betreft nu echt beginnen!
In het persvak kreeg ik tussen alle hitsige fotografen gelukkig ook nog de kans om alle gasten, die een voor een de rode loper betraden, van dichtbij te 
bewonderen. Niet alleen gevestigde schrijvers kwamen voorbij, zoals uiteraard Connie Palmen en Herman Koch als ‘koningin en koning van het Boekenbal’, maar ook BN’ers waarvan ik me moest laten vertellen dat die blijkbaar ook allemaal een boek hebben geschreven, zoals Jesse Klaver, Katja Schuurman en Georgina Verbaan. En tot mijn grote verrassing was daar ook nog Mano Bouzamour, die ik bewonder om het sterk autobiografische werk De belofte van Pisa dat hij schreef over het opgroeien tussen twee culturen.
Binnen was het inmiddels stampvol geraakt en kon ik nog net vanaf het balkon meekrijgen wat zich allemaal in de grote zaal afspeelde. Thomas van Luyn, mij vooral bekend van het satirische programma Cojones, opende hier de avond met een mini-college over ‘hoe te genieten van verboden vruchten’, waarna verschillende schaarsgeklede danseressen de avond inleidden. Alles was in thema. Zelfs op de genderneutrale wc’s – ook zeer toepasselijk – hingen jarenzeventigachtige zwart-witfoto’s van naakte mensen.
De mensen uit de trein ben ik helaas niet meer tegengekomen tussen de 1500 feestende BN’ers, maar toevallig wel mijn oud-collega’s van de Utrechtse boekhandel Savannah Bay. Naast dat Lenneke de Ruijter als bedrijfsleider van de boekhandel nu ook een BN’er is als lid van het DWDD-Boekpanel, was het thema van de Boekenweek nog nooit zo op hun lijf geschreven als boekhandel van vooral grensoverschrijdende en taboedoorbrekende verhalen. Samen met hen heb ik de Boekenweek dan ook feestelijk mogen inluiden op deze onvergetelijke avond.
