In Geef me je hand schrijft een journaliste over passie tijdens het wrede kolonelsregime in Argentinië tussen 1973 en 1986. Het verhaal steekt de grens over naar de FARC in Columbia en overbrugt een tijdspanne van meer dan 35 jaar. Is dit genoeg stof voor een mooi verhaal, of verdwaalt de lezer in de informatie?
In dit boek komt Ing-Marie, gedreven door liefde, terecht in het Argentinië van de junta. De Zweedse laat daarmee haar man en twee dochters achter en verdwijnt voor hen compleet van de radar. Dertig jaar later overlijdt Ing-maries dochter Charlie onder verdachte omstandigheden na een val van een balkon. Naar aanleiding van deze gebeurtenis besluit dochter nummer twee, Helene, dat het tijd is om op onderzoek uit te gaan.
Schrijfster Tove Alsterdal, bekend van Het stille graf (2013), heeft zeer uitgebreid research gedaan naar de dictatuur van Argentinië. Het alledaagse leven van leden van de verzetsbeweging, mishandeling in de gevangenis en corrupte militairen die nog steeds vrij rondlopen; het komt in Geef me je hand allemaal aan de orde. De passie voor zowel de liefde als de revolutie speelt hierbij een sleutelrol.
Van een afbakening van een onderwerp is echter niet te spreken. Alsof het regime en de verzetsbeweging van Argentinië nog niet ingewikkeld genoeg zijn, neemt Alsterdal je ook nog eens mee over de grens naar de FARC in Columbia. Zoals van een journalist valt te verwachten, wil zij de lezer zoveel mogelijk informeren en meegeven. Voor één boek is deze overvloed aan informatie echter te veel. Om het verhaal uit te kunnen werken, introduceert de journaliste veel personages die allemaal een eigen verhaallijn hebben in verschillende tijdvakken. De karakters zijn hierdoor erg oppervlakkig, en de de spanning blijft afwezig. Hoofdstukken vliegen van de hak op de tak, alsof Alsterdal vergeet dat ze een roman aan het schrijven is. Het is soms een heel gepuzzel de verbanden tussen scènes te zien of überhaupt het nut van een scène te vinden.
De mindere kanten van Geef me je hand zijn wellicht te wijten aan de journalistieke achtergrond van Alsterdal. De schrijfster heeft voor een brede opzet gekozen, die zorgt voor verwarrende verhaallijnen en onuitgewerkte personages. Dat is jammer, want ze heeft een pittig, maar zeer interessant onderwerp uitgekozen. Maar goed: soms moet een lezer net iets beter bij de hand meegenomen worden om dat te kunnen inzien.
Boekgegevens
Tove Alsterdal, Geef me je hand, vertaling: Wendy Prins, Uitgeverij Prometheus, ISBN 978 90 446 2766 4 (€ 19,95)
