Hij lijkt het op orde te hebben. Hij heeft een vrouw, Esmee, en twee dochters, Tamar en Paulina. Hij is kunstenaar en is conservator van De Statenhof. Tijdens zijn verlof bereidt hij een tentoonstelling van eigen werk voor.
Hij houdt niet van zomers. In eerdere zomers stierven familieleden, raakten vakanties besmet door ruzies, gebeurde er ander onheil. Ook deze zomer gaat het mis wanneer Esmee hem met gepijnigde blik bekent: ‘Ik heb een heel naar schrijnend gevoel in mijn nek, hoofdpijn ook.’ Nee, hij luistert aanvankelijk niet, iedereen heeft wel eens pijn. Bovendien kwam zijn oude baas hem zojuist slecht nieuws brengen omtrent zijn baan bij De Statenhof. Herverdeling van taken, tijdens zijn verlof zelfs, dus waarschijnlijk opzet: een ellebogende collega die hem een gevoelige tik uitdeelt waarna ze zichzelf de leukste karweitjes toeschuift. Hij moet brieven schrijven, telefoontjes plegen. Maar Esmee heeft pijn. En niet zomaar pijn. Terwijl hij machteloos probeert grip te krijgen op zijn uitgeklede baan, verergert Esmee’s situatie. Paracetamol helpt niet, ze geeft elk kwartier over.
Zo vervlechten twee verhaallijnen zich tijdens een vreselijke zomer. Werk en liefde glippen door zijn handen, maken plaats voor onmacht. Esmee wordt opgenomen in het ziekenhuis. ‘Steunend op de arm van een verpleegster zag ik haar in een gang verdwijnen. Ze keek niet naar me om, wat niets voor Esmee was.’
Terwijl hij nog iets van zijn baan probeert te redden, glijdt Esmee weg in een wereld van pijn, slaap en afwezigheid. Artsen ontdekken een sinustrombose, stolsel in het hoofd, opgelopen tijdens de bevalling van Paulina. Ook nu kan hij niets, versuft door het nieuws, in de greep van besluiteloosheid.
Iets willen doen maar hopeloos met je handen in het haar op je stoel blijven zitten is een kwelling. Wat gebeurt er als je het niet meer in eigen hand hebt? De twee verhaallijnen in Augustusland ontwikkelen zich in een benauwde sfeer, vergelijkbaar met wat in oude toneelstukken dramatische ironie heet: de toeschouwer van het drama is op een betere plek dan de personages en heeft daardoor een betere handelsbekwaamheid. Esmee, half buiten bewustzijn, kan niets, maar ook haar man is een stuiterbal die moet afwachten waar hij eindigt. Zelfs van een simpele lekkage neemt hij kennis zonder te bedenken dat hij iets moet doen. Uren staart hij door het raam naar het ziekenhuis in de verte…
Boekgegevens
Paul Gellings, Augustusland, Uitgeverij Passage, ISBN 978 90 545 2271 3 (€ 17,90)
