Een selectie van de leukste internationale cartoons volgens Van Kooten. Op 22 augustus 2014 doorkruiste een zware hartaanval zijn werk aan deze derde humorbundel, waardoor het boek van karakter veranderde en zich grotendeels in het ziekenhuis afspeelt.
Op de keukentafel staat een lange, transparante plastic doos met hokjes, die gesloten en geopend kunnen worden middels betrouwbaar klikkende dekseltjes, waarop de dagen van de week zijn aangegeven met hun kapitale beginletters. Handig, want ik moet voor de rest van mijn leven elke dag zeven verschillende pillen slikken: pantoprazol, lisinopril, acetylsal, simvastatine, clopidogrel, furosemide en metropolol.
Deze hartsvriendinnen neem ik overal mee naartoe. Ik moet nog een paar keer terug naar de afdeling radiologie van het VU medisch centrum om een echocardiografie van mijn gereviseerde hart te laten maken en ben van plan om daarna gezellig even langs te wippen bij de Cardiologie-balie, om aan de verpleegkundigen die mij zo onberispelijk hebben verzorgd te vragen wat er wel of niet klopt van wat ik mij allemaal herinner, want nu en dan lopen feiten en verzinsels en de dagen en de weken nog bevreemdend door elkaar.
Waar ik wel voor honderd procent zeker van ben is dat ik op 10 augustus 2014 mijn verjaardag vierde in de Franse Cevennen. Daar zijn voldoende getuigen van, want dat deden wij samen met onze kinderen en kleinkinderen. De godganse dag juichte het in mij. Alles en iedereen straalde. ’s Avonds buiten aan de grote tafel bekende ik luidkeels dat ik mij nog nooit van mijn leven zo gezond en gelukkig had gevoeld.
Mijn echtgenote en ik verbleven hier al een dikke maand. In die periode had ik heel wat kranige arbeid verricht. Ik zou uren in de schaduw moeten zitten lezen, daar is zo’n tweede huis tenslotte voor bedoeld, maar ik ben hier te onrustig voor zolang het gras te lang is en de houtvoorraad nog niet op winterpeil, de keukenkraan lekt, de stopverfbarsten in de raamsponningen nog niet zijn dichtgeplamuurd, het plafond van de woonkamer moet worden gewit, de schoorsteen geveegd en daarna het plafond van de woonkamer opnieuw gewit, de muurgaten en dakspleten niet zijn onderzocht op wespennesten, de schuur moet worden uitgemest en de overbodige bouwmaterialen en prullaria nog niet eerlijk zijn verdeeld over de gemeentelijke déchetterie en de Emmaus van wijlen Abbé Pierre, terwijl die dode chêne vert nog moet worden omgehakt en in buches voor de open haard gekettingzaagd en de wilde druivenranken, braamstruiken, paarseregenwolken en oleanderscheuten liefdevol maar meedogenloos gekortwiekt, want dan kan ik nog net voor het donker de afrokapsels van de opgeschoten lavendel, de vijfhonderd uitgebloeide perkamenten bollen van de hortensia’s, de beide vlinderstruiken en de wild gesticulerende, veel te lange takken van de vijgenboom snoeien. En de uitgebloeide camelia’s wegplukken. Morgen lekker verder met het débroussailleren van de varens en de brandnetels. En eigenlijk moeten de luiken opnieuw geschuurd en geschilderd. Pas wanneer ik al deze klussen heb geklaard kan ik in alle rust gaan zitten, met een goed boek en een fles rode wijn,wat goed voor mijn hart scheen te zijn.
Boekgegevens
Kees van Kooten, Leve het welwezen, Uitgeverij De Harmonie, ISBN 978 90 761 7465 5 (€ 19,90)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie september 2015
