In deze veelgeprezen en complete biografie van Johnny Cash vertelt Robert Hilburn het onverbloemde verhaal van een van de grootste sterren van de rock-‘n-roll.
Hoofdstuk 1
Dromen in Dyess
De wandeling van het huis van de familie Cash – een door de staat gesubsidieerde boerderij met vijf kamers in het plattelandsdorp Dyess in Arkansas – naar de dorpskern vier kilometer verderop, was precies lang genoeg om te dagdromen. De jonge J.R., de derde zoon van Ray en Carrie Cash, liep jarenlang langs de smalle grindweg met zijn schoolvriendjes, die er allemaal van droomden filmster te worden en in cowboyfilms te spelen, net als Gene Autry en Tex Ritter. Maar J.R. liep nog het liefst alleen, vooral ’s avonds laat, als het donker hem leek af te schermen van de rest van de wereld en hem de vrijheid gaf een droom na te jagen die veel belangrijker voor hem was dan hij wilde toegeven.
Op die avonden, zo vertelde J.R. later aan vrienden als hij herinneringen ophaalde aan zijn jeugd, liep hij vaak te zingen, ook om zichzelf gerust te stellen als hij een adder hoorde ritselen in het gras of de panters hoorde brullen die een paar honderd meter verderop in het bos rondslopen. Jaren later lachten sommigen van J.R.’s jeugdvrienden en zelfs zijn jongere zusje Joanne om het idee dat er panters in het bos zaten.
Slangen, ja – en misschien zelfs af en toe een lynx – maar van panters wisten ze niets. ‘Hij had een erg levendige fantasie,’ zegt A.J. Henson, die soms met zijn vriend opliep. Zelf gaf Cash ook vaak toe dat hij zich bij het vertellen van een goed verhaal nooit liet hinderen door de feiten. Maar zoals Joanne zei, stond één ding als een paal boven water die jaren in Dyess: J.R. was dol op zingen. Muziek fascineerde hem nog meer dan film, en dat had hij niet van een vreemde. Zijn familie, en vooral zijn moeder, had altijd liedjes gezongen ter troost en inspiratie. Al op de basisschool wist J.R. dat hij zanger wilde worden en de grindweg werd ’s avonds zijn eigen geheime podium. Als hij heel vrolijk was, stond hij na afloop van een liedje even stil om een buiging te maken voor de maan.
Het eerste liedje dat J.R. zich kon herinneren, was het kerkgezang ‘I Am Bound for the Promised Land’, dat zijn moeder zong tijdens de reis van ruim vierhonderd kilometer die het gezin dwars door Arkansas maakte, met hun weinige bezittingen op een vrachtauto. J.R. was pas drie jaar oud, maar zong het refrein mee met zijn moeder: Oh who will come and go with me? / I am bound for the promised land. Ze waren vertrokken uit zijn geboorteplaats Kingsland, in het heuvelland in het zuiden van de staat, en op weg naar de vruchtbare delta van Dyess ten westen van de Mississippi, in het noordoosten van Arkansas. Dankzij de New Deal van Franklin D. Roosevelt konden zij daar, zoals zijn moeder zei, hun eigen beloofde land op aarde krijgen.
De geschiedenis van Dyess begint met de Grote Depressie, toen de meeste boeren in de staat, onder wie ook J.R.’s vader, worstelden om het hoofd boven water te houden. Toen de katoenprijs tussen 1928 en 1932 daalde van 125 naar 35 dollar voor een baal van ruim 200 kilo, wisten veel boeren niet meer hoe ze hun familie moesten onderhouden. President Roosevelt redde hen, zo luidt althans de vereenvoudigde versie van een ingewikkeld bureaucratisch verhaal, met een plan dat radeloze arbeiders uitzicht bood op een zekerder toekomst.
Boekgegevens
Robert Hilburn, Johnny Cash. De biografie, vertaling: Conny Sykora en Vera Sykora, Uitgeverij Het Spectrum, ISBN 978 90 003 4726 1 (€ 25,00)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie oktober 2015
