Als de dood voor herhaling

Hoe bent u erin geslaagd om zo’n enorm oeuvre bij elkaar te schrijven?
‘Het werk beloont zichzelf. Hoe meer je schrijft, hoe beter het wordt. Waarom winnen oudere schrijvers zo vaak prijzen? Omdat zij zichzelf vele jaren lang verbeterd en bijgeschaafd hebben. Tegelijkertijd is het steeds moeilijker om tevreden te zijn met een boek als je meer geschreven hebt. Hoe meer je schrijft, hoe perfectionistischer je wordt. Daarnaast ben ik als de dood dat ik mezelf herhaal.’

Hoe voorkomt u die herhalingen?
‘Veel van mijn boeken zijn deel van een cyclus. Die hoofdpersonages vul ik zo min mogelijk in. Heel langzaam, over de duur van soms tien boeken, werk ik hun karakter uit. Andere personages zijn daardoor vaak veel kleurrijker. Als je een hele cyclus rond een personage wil opbouwen, moet de lezer in elk boek benieuwd zijn hoe het verder gaat. Er moet ruimte overblijven die de schrijver openlaat. Daarnaast: hoe meer het personage is ingekleurd, hoe groter het gevaar dat je jezelf na enkele boeken tegenspreekt. Natuurlijk blijven de hoofdpersonages de belangrijkste karakters. Zij bepalen de richting van het boek. Vanuit hun ogen bekijk ik de wereld van het boek.’

En u hecht wellicht aan de hoofdpersonages?
‘Zeker. Ik ben heel intensief met hun levens bezig en moet, voor hun, goed nadenken over hun beslissingen. Ik denk aan ze, op sommige vrouwelijke personages ben ik zelfs verliefd!’

U werkte als journalist en als schrijver. Wat is het verschil?
‘Een journalist moet precies beschrijven wat er gebeurt. Hij moet per se opschrijven dat de eikenboom rechts van de kerk stond, en de kroeg links. Terwijl een schrijver zich daar niet aan hoeft te houden. Hij beschrijft bijvoorbeeld hoe de boom vol roeken zat, en hoe mooi het zonlicht door de bladeren viel…’

Is er ook een overeenkomst?
‘Voor al mijn boeken doe ik research. Hoe fantasierijk de verhalen soms ook zijn, alles moet plausibel zijn. Mijn campinggasten blijken soms, geheel toevallig, de juiste kennis te hebben, waarmee ik weer verder kan. Daarnaast helpt een van mijn trouwste fans mij om te kijken of het juridisch allemaal klopt. Net als een journalist kan een schrijver geen onzin als iets plausibels verkopen.’

Van Felix Thijssen verscheen onlangs Esperanza, een Max Winter-mysterie over hebzucht en hinderlagen.
Felix Thijssen, Esperanza, Uitgeverij Sijthoff, ISBN 978 90 218 0234 3 (€ 17,95)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven