‘Net als de roman komt de biografie voort uit een nieuwsgierigheid naar het handelen, de gevoelens en de dilemma’s van een mens,’ zegt Joke Linders, recensent, biograaf en docent jeugdliteratuur en schrijven. ‘In Witte zuster in donker Afrika ga ik op zoek naar het leven, de beslissingen en gevoelens van Aagje Wesselingh, mijn tante. Ik kreeg te maken met ideeën en verlangens van honderd jaar geleden. Dat leverde in eerste instantie behoorlijk wat bevreemding op. Maar omdat ik haar stappen volgde, naar Afrika ging, sliep waar zij had geslapen, een ongeluk kreeg en verzorgd werd door zusters zoals zij, begon ik haar te begrijpen. Het bracht me dichter bij haar. Ik had weliswaar veel brieven van haar, maar aan het begin van de vorige eeuw kwamen intimiteiten eenvoudigweg niet aan bod. Naarmate ik haar beter leerde kennen, voelde ik me vrijer haar gevoelens in te vullen. En dat is het grensgebied waar een biograaf de gebeurtenissen zoals die zich in de werkelijkheid hebben ontvouwd, kan proberen aan te vullen. De verdichting van de feiten ligt tegen het verzinnen aan, het is een voorwaarde voor literatuur. Een biograaf mag niets verzinnen maar moet zijn gegevens wel tot een verhaal maken, modelleren. Het verhaal van een mensenleven heeft de verbeelding van de romancier nodig.’
Tien jaar is Aagje Wesselingh wanneer ze besluit dat ze later de negers in Afrika gaat helpen. Op haar twintigste treedt ze in bij de Witte zusters. Een jaar later, in 1913, vertrekt ze naar Algerije, waar de nonnen worden voorbereid op een leven in de tropen. Daar wordt ze ernstig ziek, zodat ze zich pas na de Eerste Wereldoorlog in Oeganda kan vestigen. Tot ze opnieuw wordt geroepen en alles wat haar dierbaar is achter zich moet laten…
Joke Linders, Witte zuster in donker Afrika, Em. Querido’s Uitgeverij, ISBN 978 90 214 3445 2 (€ 18,95)
