Een van m’n grootste nachtmerries zou wel zijn om ergens op de Noordpool vast te komen te zitten. Hoogstwaarschijnlijk overleef ik dat namelijk niet, omdat ik geen overlevingsvaardigheden bezit en niet tegen de kou kan. Zoiets overkomt de hoofdpersonages in Waar bloed bevriest. Zij komen vast te zitten in the middle of nowhere in Noorwegen in de winter. Ze zijn daarbij ook getuige van een moord, waardoor ze op de vlucht moeten slaan. Het gevolg: een koude nachtmerrie die maar niet op lijkt te houden.
Door Oglaya Doua
Erik Amdahl en zijn dochter Sofia vertrekken op een lang beloofde skitocht tot ver voorbij de noordpoolcirkel. Voor Erik is dit de kans om de band met zijn enige overgebleven dochter te herstellen, nadat haar zus om het leven kwam bij een tragisch ongeval. Voor Sofia is dit het bewijs dat haar vader haar vertrouwt en haar als een volwassene behandelt. Op de eerste dag in de besneeuwde wildernis, als de temperatuur ver onder nul daalt, dwingt een ongeluk hen op zoek te gaan naar hulp en onderdak. Als ze daar getuige zijn van een afschuwelijke moord, moeten ze op de vlucht en volgt een huiveringwekkend gevecht tegen hun achtervolgers en het onherbergzame sneeuwlandschap.
Ik vermoed dat Giles Kristian waarschijnlijk wel weet wat het is om kou te lijden. Zijn beschrijvingen van het landschap en de weersomstandigheden die Erik en Sofia moeten trotseren, zorgen ervoor dat je Waar bloed bevriest niet graag leest in de kou. Daar heeft Kristian die honderdtwintig woorden die de Sami (zo denkt Erik) voor sneeuw hebben niet voor nodig: ‘De sneeuw joeg als een stromende zee over hun pad, als vlokschuim dat over het voortijlende grijze water van de fjord vloog. Omhoog, tussen donkere oprijzende pieken door, langs smalle ravijnen waarvan de normaal gesproken gekartelde randen afgerond en bolvormig waren van overhangende sneeuwranden die hij doodeng vond.’
Gelukkig is het niet alleen drama qua weer en omstandigheden. Er is ook genoeg drama onder de personages. Het huwelijk tussen Erik en zijn vrouw Elise is niet meer wat het was, na de ongelukkige dood van hun dochter Emilie. En ook zijn relatie met Sofia is stroef geworden. Het is mooi hoe de personages, maar vooral Erik, een ontwikkeling doormaken in hun rouw om een familielid. Waar Erik eerst al z’n emoties wil wegstoppen, confronteert hij later zijn verdriet en gaat hij soms ongemakkelijke gesprekken aan.
De ellende is wel wat veel en overweldigend. Soms kan het daardoor ongeloofwaardig overkomen. Desondanks weet Kristian de hoop en liefde te benadrukken en hoop je als lezer met heel je hart dat Erik en Sofia deze nachtmerrie overleven. Uiteindelijk maakt dat deze thriller wel een aanrader voor een koude winteravond, veilig vanaf je eigen bank.
Giles Kristian, Waar bloed bevriest, vertaling: Mireille Vroege, Uitgeverij Boekerij, 320 pagina’s (€ 21,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie december 2022.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
