In De gunst, de nieuwste Nicci French, moet Jude alles op alles zetten om zich staande te houden en het er levend van af te brengen. Nicci French is al 25 jaar het koningspaar van de thrillerwereld.
Een gil doorkliefde de lucht. Had zij gegild of hij, toen hij zijn handen omhoogbracht om zijn gezicht te beschermen? Of was het de auto, die met gierende banden van de weg raakte? Door de voorruit doemde een boom op, de bladeren zwart in de koplampen. Er klonk geknars van metaal en de lampen gingen uit. Daarna heerste er stilte. Haar gezicht klapte ergens tegenaan, en in haar schedel explodeerde pijn in felle kleuren. Ze deed haar ogen open, hield haar hoofd schuin en zag akelige tinten blauw, rood en paars. In de auto klonk geen enkel geluid. Ze werd bevangen door een panische angst die heviger was dan de pijn.
‘Help me, alsjeblieft!’ zei Jude tegen helemaal niemand.
[…]
Jude kon niet bepalen naar welke kant haar lichaam lag. Haar hoofd bonsde van pijn, eerst de ene en toen de andere kant. Yolanda zat achterin hard te snikken. Benny zei helemaal niets.
‘Ben je gewond?’ vroeg Liam gejaagd in de duisternis.
‘Dat kan ik niet zien.’ Jude voelde aan haar gezicht, dat warm en kleverig was. ‘Ik bloed,’ zei ze.
‘Kun je uitstappen?’ vroeg Liam.
‘Weet ik niet. Yolanda? Benny? Is alles goed met jullie? Wat is er gebeurd? Wat moeten we nu doen?’
Liam klauterde uit de auto, liep naar haar kant en hielp haar ook naar buiten. Haar benen trilden zo erg dat ze niet kon blijven staan, dus hij liet haar op de met gras begroeide helling zitten. Ze kon net zijn bleke gezicht onderscheiden. Hij ging terug om Yolanda te halen, die bij de auto vandaan strompelde en heftig moest overgeven op de weg. Jude hoorde de kots spetteren.
Het begon te regenen. Ze hoorde Liam tegen Benny praten.
‘Ademt hij nog?’
‘Ja, hij ademt nog. Maar hij heeft hulp nodig. Ik ga even bellen.’
‘Is dat echt nodig?’
Liam hurkte naast haar neer en veegde met de zoom van zijn T-shirt het bloed van haar gezicht. Hij leek opmerkelijk rustig, bijna nonchalant. ‘Het komt wel goed.’
Tranen en regen prikten op haar gezicht. Haar tong was gezwollen in haar mond. ‘Dit is een nachtmerrie.’
Liam praatte in zijn telefoon. Hoe bestond het dat hij zo
kalm was? Jude boog zich voorover en drukte haar handen tegen haar gezicht. Ze hoorde Yolanda huilen en de wind waaien door de bomen en ergens in de natte duisternis hoorde ze een uil.
Toen, heel in de verte, klonk er een sirene.
Als eerste arriveerde de ambulance, een paar minuten later gevolgd door een politiewagen en toen een tweede. Blauwe zwaailichten weerkaatsten tegen het bos, tegen de motorkap van de auto die zich in de boom had geboord en tegen de bleke, bange gezichten van de vier inzittenden. De ambulanceverpleegkundigen tilden Benny op een brancard, waarna hij eindelijk zijn ogen opendeed.
‘Donder op, oké,’ zei hij. ‘Wat gebeurt er allemaal?’
Een vrouw die op vriendelijke toon sprak boog zich over Jude heen, maar Jude kon de woorden niet verstaan. In haar hoofd klonk een luid gebulder. Wel hoorde ze de woorden van een politieagent die aan Liam vroeg of het zijn auto was.
Hij zei ja. Ze hief haar hoofd op en hij glimlachte naar haar. Alsof het een grote grap was, dacht Jude. Alsof dit er allemaal niet echt toe deed; gewoon iets wat kon gebeuren.
Nicci French, De gunst, vertaling: Iris Bol, Eefje Bosch en Marcel Rouwé, Uitgeverij Ambo|Anthos, 416 pagina’s (€ 22,99)
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
