Recensie: Het zwarte dossier

Het zwarte dossier is het derde boek van Max van Olden, een advocaat die in 2015 debuteerde met zijn met de Schaduwprijs bekroonde boek Lieve edelachtbare, en in 2017 De juiste man schreef. In Het zwarte dossier speelt opnieuw een advocate de hoofdrol, die een dossier toebedeeld krijgt dat haar carrière kan maken of breken.

Door Merel Kuitert

In Het zwarte dossier moet advocate Riemke zichzelf bewijzen door de zaak van het ‘zwarte dossier’ tot een goed einde te brengen. Deze zaak loopt tegen een onderwereldfiguur genaamd Novak, die zijn straf uitzit in de gevangenis. Als hij een dichtbundel uitbrengt, klopt ene Sjoerd Vervoort bij Riemke aan omdat hij ervan overtuigd is dat er aanwijzingen in de dichtbundel staan over het te grazen nemen van Vervoort. Hij wil dan nog niet loslaten waarom en wat hij met Novak te maken heeft, maar Riemke moet de zaak hoe dan ook oplossen om haar baan te behouden.
De ongewone setting maakt het een interessante thriller, want in plaats van een rechercheteam of politieagenten draait het boek om een onervaren advocate. Je krijgt niet zoveel hoogte van de karaktertrekken van Riemke, maar wel van de situatie waarin zij zich bevindt en wat haar achtergrondverhaal is. Zo is ze ongelukkig gescheiden en heeft ze alles over voor haar zoontje Nils. Haar banden met anderen zijn wel wat ongeloofwaardig: haar baas Robbert en haar Tindervriend Joost gaan voor haar door het vuur, terwijl het onduidelijk is wat Riemke heeft gedaan om hun liefde en vriendschap te verdienen.
Er worden interessante thema’s aan het licht gebracht: het recht, darkweb en drugs spelen een rol, wat je normaal niet snel ziet in thrillers. Hiermee slaat Max van Olden een andere weg in dan de bekende schrijvers in het thrillerlandschap.
Op het pakkende intro na, waarin een jongetje op een tafel vastgebonden ligt om iets te doen wat hij niet wil, is de spanning ver te zoeken tot ongeveer de helft van het boek. Riemke is voornamelijk bezig met de zaak en is daarom tot diep in de nacht aan het werk. Op het moment dat duidelijk wordt dat de waarheid niet zo zwart-wit is als op het eerste moment lijkt en de setting verandert, bouwt de spanning zich eindelijk op.
Hoewel het verhaal wat ongeloofwaardig en abrupt eindigt, maakt de sprookjesachtige, spookachtige epiloog een hoop goed. Het is een vermakelijke thriller die wat spanning en geloofwaardigheid mist om lezers omver te blazen. Desondanks zijn de thema’s die worden aangekaart origineel en is het plot prima. Het heeft een andere insteek dan de doorsnee ‘detective’ door de advocatencultuur die erin verweven zit en Van Olden weet op verscheidene manieren te verrassen. Kortom: een goede, originele thriller van eigen bodem die een pluimpje verdient.

Boekgegevens

Max van Olden, Het zwarte dossier, Uitgeverij Ambo|Anthos, 288 pagina’s (€ 21,99)

Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juli 2020. 

Berichten gemaakt 5308

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven