Het spel van Emke Rientsma combineert een flinke dosis spanning met thema’s als het najagen van een doel en een zoektocht naar jezelf. Het perfecte recept voor een goed potje schaak, maar ook voor een heerlijke nieuwe young adult-roman.
Door Marcella de Wolf
Als Wanda op de eerste dag van de zomervakantie haar vader opzoekt in het schaakmuseum, treft ze hem op de grond in elkaar geslagen aan. Het kostbaarste spel uit zijn verzameling is geroofd.Wanda aarzelt geen moment en gaat achter de mannen aan van wie ze vermoedt dat het de daders zijn. Het avontuur dat volt leidt haar naar de kust van het warme Spanje, tot in het huis van de dieven…
Maar dit verhaal begint niet bij het begin. In plaats daarvan vinden we ons hoofdpersonage Wanda– nu met de naam Jackie – in de laadruimte van een bestelbusje. Het spel maakt het de lezer niet gemakkelijk, want dit verhaal wordt verteldin een niet-chronologische volgorde. De hoofdstukken springen kriskras door de tijd heen. Dat is een toevoeging aan het verhaal, omdat je als lezer niet alleen bezig bent met het vooruitkijken, maar je ook afvraagt wat de voorgeschiedenis is. Want waar we vanaf het eerste moment de spanning voelen, is het even wachten op een connectie met het hoofdpersonage. Maar dan ontvouwt zich een geschiedenis van pesten voor de ogen van de lezer; Wanda die een beetje anders is dan haar klasgenoten en dit moet bezuren. En langzaamaan beginnen stukjes op hun plaats te vallen, waarom Wanda zich nu Jackie noemt en waarom dit schaakspel zo belangrijk is.
Dit is het tweede boek van schrijver Emke Rientsma, Blues in F uit 2014 ging ook over een jongvolwassene, hierin voelt een jonge leerling iets te veel genegenheid voor zijn oudere begeleider. En precies deze jongvolwassenen als hoofdpersonages is de kracht van Rientsma’s boeken. Want misschien is Het spel niet het meest originele verhaal, we kennen immers genoeg verhalen over pesten, over tieners die zich zomaar in een avontuur gooien, maar deze tieners zijn geloofwaardig. Het roekeloze gedrag van Wanda om zo de dieven achterna te gaan, de vastberadenheid, maar ook de angst en zenuwen; deze emoties voelen echt: ‘Mijn duik in de laadruimte van het bestelbusje had er waarschijnlijk uitgezien als een klassieke vluchtpoging; zoals een ontsnapte gevangene achter op een trein klautert of een Amerikaanse filmster op een rijdende hooiwagen springt. Iets van dat kaliber. Alleen was ik niet bepaald atletisch of elegant.’ Zelfs de romantiek die opbloeit en de vraag of dit eigenlijk wel kan zijn puur tiener.
Het spel behoudt zijn spanningsboog tot de laatste bladzijdes en gecombineerd met een realistische tiener aan het roer van het schip, is datde kracht van dit boek. Want net als een schaakspel verwacht Het spel dat je constant op je hoede bent. Pas op het laatste moment zal je alle antwoorden vinden, pas op de laatste bladzijde weet je of het spel gewonnenis.
Boekgegevens
Emke Rientsma, Het spel, Uitgeverij Lemniscaat, 232 pagina’s (€ 15,95)
