Recensie: Fluitend je familie uitroeien

Vanuit een ‘smerige inspiratieloze kooi’ in Limehouse Prison schrijft Grace haar moordlustige verhalen. Ondanks dat ze haar hele familie uitroeide, zit ze vast voor een moord die ze niet heeft gepleegd. De titel Hoe vermoord ik mijn familie? riep hoge verwachtingen op, en daar heeft het debuutverhaal van Bella Mackie prima aan voldaan.

Door Lara Koster

De egocentrische Grace Bernard groeide op met alleen haar moeder Marie aan haar zijde. Haar rijke vader, Simon Artemis, had haar al voor haar geboorte verlaten. Hij was al getrouwd en had een dochter, dus toonde hij absoluut geen belangstelling voor het welzijn van zijn ‘ongelukje’. Marie overlijdt aan kanker, waarna Grace nog maar één logisch vervolg ziet: de hele familie Artemis op tragische wijze omleggen. Jaren verstrijken en haar uitgedachte, afschuwelijk plannen worden werkelijkheid…

Hoe vermoord ik mijn familie?is geschreven als een soort dagboek. Er worden tijdssprongen gemaakt tussen de belevenissen in de cel en de gebeurtenissen die zich daarvoor hebben voorgedaan. Op een vlotte, humoristische manier word je meegesleurd langs de afgrijselijke moorden die Grace heeft gepleegd. Alle familieleden hebben een totaal eigen persoonlijkheid, en daar past Grace de manier waarop ze hen vermoordt op aan. Zo is er haar aparte neef, die zijn rijkdom opgaf om kikkers in draslanden te redden. Of haar verwende halfzusje Bryony, die beauty- en fashion-influencer is. En haar oom Lee die van wurgseks houdt, valt niet te missen. En ja, ondanks dat Grace familie van oom Lee is moest ze offers doen toen ze hem wilde vermoorden… Als lezer heb je het gevoel werkelijk ooggetuige te zijn van de gruwelijkheden waar Grace toe in staat is. Met zinnen als: ‘Kijk niet zo!’ lijkt het alsof Grace het tegen jouzelf aan het vertellen is.

Hoewel elke thrillerliefhebber zou genieten van een verhaal met meerdere moordscenario’s, ging het Grace allemaal iets te makkelijk af. Enige argwaan vanuit haar slachtoffers had het verhaal naar mijn mening nog wat spannender gemaakt. Ook de toch best spectaculaire moorden missen echte spanning. Echter, omdat het verhaal in eerste persoon is geschreven, past de manier waarop de moorden beschreven worden goed bij het personage van Grace: een vrouw die niet snel ergens van onder de indruk is, en zichzelf best geweldig vindt.

Enigszins teleurgesteld las ik de volgende zin: ‘Ik weet dat de laatste dode in romans normaal gesproken de klap op de vuurpijl is, de belangrijkste en meest dramatische. Dat is deels de reden dat ik er nog niet over heb geschreven. Want dit is geen roman.’ Toch mocht dit mijn verlangen naar nog één laatste epische moord niet drukken. Een enorme plottwist zorgde ervoor dat ik baalde dat het boek uit was. Hoewel ik genoot van de schrijfstijl van Bella Mackie en de originele personages in het verhaal, miste Hoe vermoord ik mijn familie? wat te veel de spanning om het een ongekend geweldige thriller te maken.

Bella Mackie, Hoe vermoord ik mijn familie?, Uitgeverij The house Of Books, 384 pagina's (€ 15,00)  

Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juli 2023.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.

Berichten gemaakt 5342

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven