Nijntje houdt natuurlijk het meest van worteltjes. Het kookboek eten met nijntje begint dan ook met een recept voor wortelsaté en eindigt met worteltjestaart, maar gelukkig zijn er nog veel meer groentes en fruitsoorten die de revue passeren. Niet alleen lekker, maar ook leerzaam.
Door Sonja Wessels
Het kookboek is net als de gewone nijntje-boeken vierkant, maar dan veel dikker en gelukkig net zo vrolijk. De gerechten zijn heerlijk minimalistisch en in vrij felle kleuren gefotografeerd. Er zit ook de nodige humor in de afbeeldingen: zo staat Boris bij het recept voor het ‘broccolibos’ met een hamer naast de groene stronk, duikt Nijntje ergens in een doos eieren op en wordt er soms gebruikgemaakt van nijntje-servies. Op die manier vormen de verhalen en de recepten een passend geheel.
Voorafgaand aan een nieuwe serie recepten wordt er steeds een bepaald ingrediënt uitgelicht. Aan de hand van die vijf verhaaltjes kunnen kinderen ontdekken hoe groente groeit, welke dieren wat produceren, wat je in de supermarkt kunt kopen en welke gerechten leuk zijn voor de feestdagen. Niet alleen met nijntje, maar ook met andere goeie bekenden, zoals boris de beer en tante trijn.
Chef-kok en schrijver Samuel Levie heeft er een echt hedendaags kookboek van gemaakt: het bevat nauwelijks recepten met vlees, bloemkool wordt gebruikt om pannenkoeken mee te maken en een pastinaak wordt omgetoverd tot ‘kip’-nuggets. Levie wilde met deze recepten zijn dochter weer aan het eten van groente krijgen en dus heb ik mezelf vermand. Ik ben bijvoorbeeld geen fan van snijbonen, maar als het bij kinderen werkt, dan misschien ook wel bij mij. Zodoende heb ik de snijbonenquiche gemaakt. En eerlijk is eerlijk: voor iets dat ik eigenlijk niet lust was het best lekker, en ook nog eens heel simpel te maken. Dat is kenmerkend voor alle recepten, ze zijn allemaal heel eenvoudig, zodat je tijd overhoudt om met je kinderen de verhaaltjes nog eens te lezen of andere leuke dingen te doen. Daarnaast is het natuurlijk heel gezellig om de gerechten samen met je kinderen te bereiden. Ik kan me voorstellen dat het dolle pret is om een pureeregenboog te maken.
Eten met nijntje is in eerste instantie gericht op ouders met jonge kinderen, maar wat het ook voor volwassenen heel aantrekkelijk maakt, is dat de meeste gerechten snel in elkaar te draaien zijn. Daardoor is het ook voor drukke tweeverdieners zonder kinderen een aanrader. De spinazie-doperwtencurry stond in een mum van tijd op tafel. Er hadden iets pittigere kruiden gebruikt mogen worden, maar dat is makkelijk zelf aan te passen. De perencrumble is echt heerlijk en ook weer supersnel klaar; de tijd die hij in de oven staat kun je gebruiken om een ander recept te maken of gewoon even jeugdsentiment naar boven te halen. Want wie is er nou niet groot geworden met Dick Bruna?
Boekgegevens
Dick Bruna en Samuel Levie, eten met nijntje, Mercis Publishing, 144 pagina’s (€ 19,95)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie oktober 2019.
