Tijdens de donkere dagen van januari is er niets zo lekker als het lezen van een boek vol mysterie en vreemde voorvallen met een spookachtig randje. Een van je opties is Autumnville, het nieuwe young adult-boek van Rick Meijer.
Door Joyce Guntlisbergen
Meijer heeft al twee prentenboeken en twee kinderboeken op zijn naam staan en heeft nu voor het eerst een young adult-roman uitgebracht. Niet alleen het verhaal is van zijn hand, ook de sfeervolle muziek van de bijbehorende Spotify-playlist (waar je via een QR-code voor in het boek naartoe geleid wordt) is mede door hem geschreven.
Het verhaal gaat over de vijftienjarige Hugo, die hoopt ooit de derde-generatie-eigenaar te worden van de boekwinkel die zijn opa heeft opgebouwd. Als zijn vader hem op een avond wat verantwoordelijkheid geeft en Hugo de boekenwinkel laat afsluiten, maakt hij iets vreemds mee: zodra de deur op slot zit, hoort hij een meisjesstem. De stem roept zijn naam, vanuit de winkel – maar de winkel is leeg… Het is het eerste voorval in een lange reeks vreemde gebeurtenissen die Hugo naar de onthulling van een emotioneel en belangrijk mysterie brengen.
Meijer heeft een beeldend, creatief taalgebruik dat je terugziet in zinnen als: ‘De ochtend knalt tegen mijn gezicht aan als ik hem tegemoet loop,’ of: ‘De vraag hoe dit mogelijk is verfrommel ik en gooi ik uit mijn hoofd.’ Het is als met poëzie: de ene lezer vindt het prachtig, een ander vindt het minder mooi of zelfs vervelend om te lezen.
Het grootste deel van het plot beslaat Hugo’s zoektocht naar het antwoord op de vraag wie het meisje is, met een rits ogenschijnlijk willekeurige, vreemde scènes. Het duurt lang voordat dat de lezer het gevoel krijgt dat Hugo dichter bij het antwoord komt of meer informatie krijgt. Het geheel voelt daardoor warrig aan en roept een dromerige sfeer op. Aan het eind van het boek wordt echter duidelijk dat dit waarschijnlijk een bewuste keuze van de schrijver is geweest.
De verwarring komt ook doordat sommige thema’s beter uitgewerkt zijn dan andere. Daar waar dat thema goed is uitgewerkt, biedt het als een rode draad houvast in een verhaal – en dat leest prettig. Zo is Hugo telkens zijn horloge kwijt, of probeert hij te achterhalen hoe laat het is, en blijft de klok stilstaan op een significant tijdstip. Waarom dat tijdstip van belang is, ontdek je tijdens de onthulling. Maar helaas lukt het Meijer niet overal even goed.
Dat geldt ook voor de belevingswereld van de personages: waren hun emoties beter beschreven geweest, dan kon de lezer zich ook beter in hen verplaatsen. Zo zegt Hugo weleens: ‘Ik voel zoveel,’ maar er wordt niet uitgelegd wát hij precies voelt, of wat dat met zijn lijf doet. Hugo’s emoties zijn intens, maar de lezer wordt op de vlakte gehouden.
Wel is dit écht een spannend boek. Juist omdat het veel vragen oproept die lang onbeantwoord blijven, lees je graag verder. Dus: voor eenieder die op zoek is naar een creatieve, multizintuiglijke leeservaring (en goed door schoonheidsfoutjes heen kan kijken), is Autumnville een hele leuke titel voor die donkere januari-avonden op de bank.
Rick Meijer, Autumnville, illustraties: Sophie Pluim, Uitgeverij Ploegsma, 176 pagina’s (€ 15,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie januari 2023.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
