Op een dag in mei 2015 wacht de 69-jarige ingenieur Ivo Brandani op het vliegtuig dat hem van Sharm el-Sheik terug naar Rome moet brengen.
Tijdens de lege uren in de wachtruimte overdenkt hij wat hij heeft meegemaakt in zijn leven: de decadentie van de jaren 2000, de hypocrisie van de jaren negentig, en verder terug in de tijd de studentenprotesten in de jaren zestig, de ontdekking van liefde en seks, de harde jaren van zijn kindertijd onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog. Wat hebben die zeventig jaar vrede in Europa hem gebracht? En wat laat hij na? Heeft hij eigenlijk wel geleefd?
Met zijn observaties en overpeinzingen probeert Brandani greep te krijgen op de voortdurende verandering die leven is, op de ongrijpbare werkelijkheid waarvan hij alleen maar ellende en rampspoed verwacht. Daar stelt hij de precisie van de wetenschap, de techniek tegenover, als een soort reddingsboei. Onder zijn blik op geschiedenis en werkelijkheid voelt de lezer de emotionele onderstroom – woede, verongelijktheid, frustratie, maar met de nodige humor en lichtvoetigheid geschreven.
De Italiaanse kritiek vergeleek deze roman niet voor niets met het werk van Musil, Céline, DeLillo, Joyce. Het is een geweldig boek, het is grote literatuur.
Boekgegevens
Francesco Pecoraro, Het leven in tijden van vrede, vertaling: Els van der Pluim en Hilda Schraa, Uitgeverij Wereldbibliotheek, 494 pagina’s (€ 29,99)
Over de rubriek ‘Nieuwe titel’
Iedere dag kiezen we een Nieuwe Titel van de dag uit. We plaatsen de omslag en een korte omschrijving van een recentelijk verschenen boek op boekenkrant.com. Zo kunnen onze lezers elke dag kennismaken met een nieuw boek!
