In de expatgemeenschap waar Sophie deel van uitmaakt geldt over het algemeen de regel dat het gezin de man volgt. Zo ook bij Sophie, vrouw van de Canadese ambassadeur in de Verenigde Staten.
Ze probeert haar tijd te vullen met activiteiten op de Amerikaanse Internationale School waar de kinderen een topopleiding krijgen. Samen met Marije, Carrie en Sandy probeert ze zich de ongeschreven regels van de internationale expatgemeenschap eigen te maken. Elke woensdagavond delen ze de laatste roddels, hun frustraties over in de kiem gesmoorde ambities en zorgen over kinderen en echtgenoten. Als er een moord plaatsvindt in de gemeenschap dringt de vraag wie zij zijn en waar ze bij willen horen zich plotseling aan hun op.
‘Omdat er in de aanloop van de avond overal dit soort gesprekken tussen ambassadeurs en hun vrouwen (of heel soms vrouwelijke ambassadeurs en hun mannen) plaatsvonden, was er tegen de tijd dat men op de receptie van die avond aankwam een hele waslijst aan verborgen en dubbele agenda’s. Sophie nipte dan braaf aan het ene glaasje wijn dat ze zichzelf toestond terwijl ze probeerde zich alles te herinneren wat Alan tegen haar had gezegd en wat anderen haar nu toevertrouwden. Aangezien er bijna geen gesprek was zonder verborgen betekenissen, ging er ook bijna geen week voorbij zonder dat Sophie zich – vaak bijna te laat – realiseerde dat ze weer in een of andere val was getrapt.’
Boekgegevens
Tessa Kollen, De mentor, Uitgeverij Orlando, 320 pagina’s (€ 21,00)
