Interview Caroline van der Lee en Hans van Oudenaarden: ‘Het is eigenlijk één grote grap’

Hoe geef je een stripboek uit? Striptekenaar Hans van Oudenaarden, bekend van onder meer de series Bob Evers en Rhonda, heeft daar al heel wat ervaring mee, maar besloot het dit keer over een andere boeg te gooien. Samen met zijn vrouw Caroline van der Lee maakte hij de kleine stripreeks Puppy Love, die nu bij boekhandels én dierenwinkels verkrijgbaar is. 

Door Mirjam Mulder 

In het eerste deel van Puppy Love regeert de kat Robin als een koning over zijn huis, totdat de kleine puppy Nell zijn fijne leventje overhoop komt halen. Zullen ze ooit met elkaar overweg leren kunnen? 
Ik spreek via digitale weg met Caroline en Hans, die allebei voor een ander scherm in dezelfde ruimte zitten. Uit de manier waarop ze elkaar aanvullen, blijkt duidelijk dat ze een goed en vooral vrolijk team zijn. 

Hoe kwamen jullie op het idee voor deze stripreeks? 
Caroline: ‘Het is vooral ontstaan als een grapje. We hadden enige jaren geleden een pup, waaromheen we wat ideeën voor een strip hebben verzonnen. Die zijn we uit gaan werken en uiteindelijk waren er zoveel mensen die dat leuk vonden, dat we ermee door zijn gegaan. Toen kwam er op een gegeven moment een uitgever en die zei: “Weet je wat, ik ga eens kijken of we het in de krant kunnen plaatsen.” Toen heeft het in de Metro gestaan, en nu zijn we dus bezig met een boekje. Vervolgens had de uitgever het idee om het ook te verkopen via dierenwinkels. Daarom hebben we gekozen voor zo’n klein boekje, zodat je het voor een klein prijsje kunt kopen bij de kassa. Dat past ook in het idee dat sommige strips een beetje naar pulp nijgen, lekker goedkope dingen.’ 
Hans: ‘Ja, je moet het kunnen weggooien, zeg maar. Het bestaat voor nu ook uit maar drie delen, die zijn al helemaal af. Dit was iets dat we op vakanties, in verloren weekenden, deden. Dus ik ben nog niet van plan dit echt voort te zetten, tenzij het een waanzinnig succes wordt natuurlijk.’ 
Caroline: ‘Inmiddels hebben we er ook T-shirts van! Er komt van alles omheen.’ 
Hans: ‘Ja, Caroline heeft grote plannen, met bekers en truien. Het wordt een heel imperium! Nee hoor, het is piepklein. Het blijft één grote grap.’ 

De kat en de puppy uit deze strip zijn dus gebaseerd op jullie eigen huisdieren? 
Caroline: ‘Ja, onze voorgaande huisdieren.’ 
Hans: ‘Zo oud is het al! We hadden ooit een geweldige kat, een hele…’ 
Caroline: ‘Chagrijnige!’ 
Hans: ‘…chagrijnige, mooie, grijsblauwe kat.’ 
Caroline: ‘Mad, moody and magnificent.’ 
Hans: ‘En die had het prima naar zijn zin bij ons, maar toen dachten wij op een dag: “Hé, er moet een hondje bij komen.” En dat hebben we gedaan en die kat vond dat verschrikkelijk. Die is heel lang dat hondje uit de weg gegaan, of hij werd chagrijnig als hij in de buurt kwam, ging ernaar blazen…’ 
C: ‘Hij heeft drie weken boven gezeten!’ 
Hans: ‘Ja! Hij wou niet eens naar beneden. Maar op een gegeven moment is hij toch aan haar gaan wennen, en dan zie je dat ze zelfs met elkaar gaan spelen. Dat is eigenlijk net als wanneer een broertje ineens een zusje krijgt: opeens stort het koninkrijk van zo’n kind in elkaar! Want hij moet alles gaan delen. En dat hebben we getransponeerd naar zo’n klein dierenverhaaltje. Eigenlijk gaat het dus om jaloezie, heel erg boos zijn dat je wereld verandert. Dat is wat eronder zit.’ 

Hoe gaat jullie samenwerking precies? Schrijft de een, en de ander tekent? 
Caroline: ‘Op zondagochtend gaan we altijd een stuk lopen met onze honden, dan drinken we ergens koffie en daar gingen we samen grapjes bedenken. In eerste instantie ben je vooral bezig met het bedenken van de karakters van de personages, als je die hebt, kun je de grapjes makkelijker maken. En dan ging Hans het uitwerken.’ 
Hans: ‘Het is voornamelijk veel babbelen. Bijvoorbeeld de kat, die moet fysiek iets groter zijn, hij moet iets meer uit rechte lijnen bestaan, zodat hij een wat hoekiger karakter is. Dat kleine pupje is in verhouding bijna meer hoofd dan lichaam, babyformaat zeg maar. Dat soort dingen krijgt de lezer op een onbewust niveau mee. Ik heb mijn hele leven lang getekend, dus heel veel dingen zijn voor mij wel naturel om te doen. Maar soms helpt het om erover te praten. En dan maar uitproberen, net zolang spelen tot het een beetje gaat werken.’ 

Heb jij voor deze stripjes qua stijl nog iets nieuws uitgeprobeerd? 
Hans: ‘Vooral de vorm was nieuw. Mijn strips zijn vaak toch best ernstige verhalen. Over moord en doodslag en–’ 
Caroline: ‘Nou!’ 
Hans: ‘Ja oké, maar er gebeuren wel nare dingen soms. En in deze strip is het eigenlijk een heel lief en warm milieu. Er gebeuren geen enge dingen, kinderen zouden het wel kunnen lezen. Heel lang geleden heb ik voor Donald Duck getekend, daar zit dit nog het dichtste bij. Het heeft die sfeer. Dat heeft onze tijd ook wel nodig denk ik. We gaan door een wat moeilijke tijd, en dit is allemaal warm en overzichtelijk, iedereen begrijpt dit soort problemen.’ 

Boekgegevens

Caroline van der Lee en Hans van Oudenaarden, Puppy Love 1. Er keft iets in de keuken, Uitgeverij Personalia, 48 pagina’s (€ 4,95)

Dit interview verscheen eerder in de Boekenkrant, editie januari 2021.  

Berichten gemaakt 5312

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven