Documentairemaker Nathalie Crum maakte een documentaire over stripmaker Theo van den Boogaard. Van den Boogaard werd bij het grote publiek vooral bekend door zijn strips over Van Oekel. In de documentaire komt de veelzijdigheid van zijn talent aan bod. En zijn zoektocht naar een nieuwe creatieve weg.
Theo van den Boogaard stond begin jaren zeventig met zijn taboedoorbrekende serie Ans en Hans krijgen de kans in het muziekblad Hitweek en later in Aloha. Met deze strip stond hij aan de wieg van de seksuele revolutie. De tekenaar heeft nooit een onderwerp geschuwd. Vrije seks, popmuziek, drugsgebruik en homoseksualiteit bracht hij op humoristische wijze op papier. Grote naamsbekendheid verwierf hij met de Sjef van Oekel-strips, in samenwerking met Wim T. Schippers. Deze serie oogst ook in het buitenland nog steeds veel succes. Van den Boogaard is één van de meesters van de Klare Lijn, de door Hergé (Kuifje) bedachte heldere tekenstijl.
Sinds een chemobehandeling enige jaren geleden heeft Van den Boogaard last van zenuwpijn in zijn hand en moet hij steeds meer concessies doen aan de strakheid van zijn lijnen. Dat zet hem aan tot bezinning op zijn creatieve toekomst. Hoewel hij het tekenen met de kroontjespen niet kan laten – ‘Het is gewoon te leuk!’ – gebruikt hij steeds vaker ook lossere stijlen. Dat hij ook daarin uitblinkt, bewees hij met Bob Dylan Illustrated, waarin hij nummers van Dylan van tekeningen voorzag.
Liefde voor muziek was altijd al aanwezig; Van den Boogaard had ook best zanger willen zijn. Al op zijn zevenentwintigste schreef hij het lied Four Winters in a Row, over een man in zijn eindeloze zoektocht naar geluk. Nu durft hij voor het eerst zijn jongensdroom te vervullen: het illustreren en zingen van dit zeer persoonlijke lied. Het blijkt nog steeds actueel. Voor het eerst ook zingt hij zijn eigen tekst. Wordt dit de nieuwe creatieve weg voor deze kunstenaar?
Het uur van de wolf
Donderdag 2 juni 2016 – 22:55 uur op NPO 2, regie Nathalie Crum
