Daantje Dirigentje en een stilgevallen fluit – Erik van Oss & Elle van Lieshout -

Jong geleerd, oud gespeeld

Sinds hij een nachtegaal heeft horen zingen, wil Fluit niet meer meespelen in het orkest. Maar daar wil Daantje Dirigentje niets van weten. Fluit moet meedoen.

door JOYCE GUNTLISBERGEN

Daantje Dirigentje en een stilgevallen fluit is het derde boekje in een reeks die wordt uitgebracht door het Koninklijk Concertgebouworkest en uitgeverij Rubinstein. Het doel van de boekjes is om kinderen van baby- tot kleuterleeftijd spelenderwijs kennis te maken maken met verschillende muziekinstrumenten. In eerdere uitgaven kwamen de viool en hoorn langs, ditmaal is de fluit aan de beurt. Dirigent Daantje kan de fluit niet vinden wanneer het tijd is voor de repetitie. Ze vindt hem in het bos, waar hij luistert naar de nachtegaal. De vogelzang is zo mooi, dat de fluit niet meer mee wil doen in het orkest en erop staat dat de vogel zijn plek inneemt. Uiteindelijk weten Daantje en de instrumenten Fluit er toch van te overtuigen weer mee te doen en zit de nachtegaal vooraan in de zaal tijdens het concert.

Het is een warm verhaaltje met even zo gezellige illustraties van Emanuel Wiemans: de aardse, zachte kleuren, ronde vormen en leuk gebruik van perspectief geven het geheel leven. De instrumenten hebben elk een zichtbaar andere persoonlijkheid gekregen. De tekst laat helaas te wensen over: getracht is om het verhaaltje op rijm te brengen, maar dat komt slecht uit de verf. Het eindrijm is repetitief en de rijmschema’s slecht herkenbaar, maar ook de tekstverdeling over de bladzijden maakt dat je soms erg moet zoeken naar het ritme in de tekst.

‘Kijk, daar loopt hij!’ zegt Trompet. ‘Richting bos,’ zegt Klarinet. Daantje Dirigentje vraagt: ‘Hoezo het bos? Om wat te doen?’ ‘Nogal wiedes,’ zegt Trompet.

‘Gewoon genieten van het groen.’ ‘En daarbij,’ zegt Klarinet, ‘hij wilde naar de nachtegaal. Kom, we gaan hem halen.’ En dan gaan ze, allemaal…’

Dat is jammer, juist omdat het in het boekje om muziek draait. Ook in boekjes voor hele jonge kinderen (misschien juist bij uitstek) zijn rijm en ritme belangrijk voor de taalontwikkeling. Ook de verhaallijn loopt niet helemaal soepel. Het boekje is kort en er lopen twee problemen door elkaar: Fluit verliest zijn zelfvertrouwen door zichzelf met de nachtegaal te vergelijken en de nachtegaal hoort niet thuis in het orkest, omdat ze niet samenwerkt. De nadruk leggen op één van de twee had meer ruimte gegeven voor de persoonlijkheden van de instrumenten en een duidelijke focus op hoe Fluit zijn plek hervindt.

Aan het eind van het verhaaltje is een QR-code te vinden, waarmee een muziekstuk kan worden beluisterd om ook kennis te maken met het geluid van de fluit. Daarnaast zijn er nog elf andere muziekstukken te vinden op de website. Wie door de kleine schoonheidsfoutjes heen kijkt, heeft met dit nieuwe deeltje in de Daantje Dirigentje-serie een leuke introductie tot muziek in handen.