Over een jonge vrouw in een middeleeuwse wereld, die haar volk wil redden. Boekenvlinder.be: ‘Zonder twijfel het mooiste boek dat ik dit jaar al in handen heb gehad.’
Fulia zat aan de rand van de fontein. Haar hart bonkte. De prioresse stroopte haar mouwen op en liet de schaal vollopen met het heldere bronwater. Even trok ze de doek op haar schouders recht. Daarna pakte ze het mes en gebood Fulia om haar hand uit te steken.
‘Hij die het water drinkt, sluit zich aan bij het Verbond. Maar het Verbond laat zich niet regelen door de bron van Nivantes. Zoals alle water in rivieren en zeeën met elkaar verbonden is, zo zijn alle mensen met elkaar verbonden. Zolang er mensen leven, zal er een Verbond zijn.’
‘Ik dank Elmeia,’ fluisterde Fulia. Het was het vaste antwoord. Haar hart ging nu als een wilde tekeer. Ze trok haar arm verder naar zich toe.
‘Ik zie dat je zenuwachtig bent,’ zei de prioresse. ‘Dat geeft niets. Het is zo voorbij.’
Fulia stak haar arm naar voren. Met een snelle beweging pakte de prioresse Fulia’s rechterpols vast en kerfde met het mes twee kleine golfjes aan de binnenkant van haar onderarm. Haar huid puilde open en het natte, roze vlees eronder werd zichtbaar. Na drie tellen welde er bloed op in de wond en vulde de kerf en stroomde over in de schaal, waar het rode wolken maakte in het oplichtende water. De wolkjes biologeerden Fulia, totdat ze een scherpe pijn voelde opkomen en ze op haar lip moest bijten om niet flauw te vallen.
De prioresse dompelde de wond helemaal onder in het koude water. Daarna legde ze Fulia’s arm terug.
Fulia reikte naar een doek om haar arm te verbinden, maar de prioresse hield haar tegen.
‘Blijf zitten, Fulia, en laat het bloed over je hand stromen, over je kleren, in het water van de fontein, tot het stopt. Was jezelf pas morgenvroeg te midden van de anderen.’
Boekgegevens
Joost Uitdehaag, Fulia – Scherven van het Verbond, Nimisa Publishing House, 306 pagina’s, ISBN 978 94 923 3702 3 (€ 16,95)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie oktober 2016
