Recensie de ijsreis van de ijsbeer – Martin Jenkins & Lou Baker-Smith
door LILIANE WAANDERS
Het gaat niet goed met het klimaat, en daar heeft de ijsbeer last van. Ook de ijsbeer in het prentenboek De ijsreis van de ijsbeer van Martin Jenkins. Zij maakt zich op voor de winter. Voordat ze kan gaan slapen, moet ze eerst eten. En het vinden van voldoende voedsel valt door het smelten van het ijs niet mee. Als ze uiteindelijk genoeg gegeten heeft, trekt ze zich terug in haar hol en slaapt bijna aan een stuk door – even wordt ze wakker omdat de temperatuur stijgt – tot het moment dat haar jongen geboren moeten worden. Als de lente aanbreekt en de welpjes groot genoeg zijn, is het tijd om samen naar zee te gaan. Het is tijd dat haar jongen leren jagen. Maar hoe lang kan dat nog? Nu de temperatuur blijft stijgen…
De ondertoon van De ijsreis van de ijsbeer is een zorgelijke, en het boek kan heel goed gebruikt kan worden om kinderen uit te leggen wat klimaatverandering is en hoe die het leven op aarde beïnvloedt, maar De ijsreis van de ijsbeer alleen in dat kader (voor)lezen doet het boek tekort. Jenkins schreef een klein, liefdevol verhaal bij illustraties van Lou Baker-Smith. Die illustraties verenigen het ‘blijmoedige’: de levenscyclus van een aandoenlijke ijsbeer, en het ‘dreigende’: het afkalven van haar leefomgeving. Die omgeving is op de illustraties – sfeervol en met de seizoenen meekleurend – van Baker-Smith veel meer dan de achtergrond waarin het verhaal zich afspeelt. De ijsreis van de ijsbeer verscheen in de serie ‘Red de wereld’, waarin eerder boeken over de giraffe en de pinguïn verschenen.
Martin Jenkins (tekst) en Lou Baker-Smith (ill.), De ijsreis van de ijs beer, vert. uit het Engels: Steven Blaas, Lemniscaat, 32 p. (€ 14,99), vanaf 6 jaar
