Cees Nooteboom werd al meerdere malen getipt, Harry Mulisch wilde hem winnen, maar nog nooit viel de Nobelprijs voor de Literatuur in Nederlandse handen. Dit jaar heeft de Wit-Russische schrijfster Svetlana Aleksijevitsj de prijs gewonnen.
Aleksijevitsj is onderzoeksjournaliste en schrijft geëngageerde boeken, waardoor er in haar geboorteland een publicatieverbod op haar boeken staat. De schrijfster heeft namelijk niet veel op met de president van Wit-Rusland, Alexander Loekasjenko.
In veel andere landen is ze natuurlijk wel te lezen, en ze werd dan ook vaker voor de Nobelprijs getipt. In Nederland verscheen vorig jaar nog Het einde van de rode mens van haar hand bij De Bezige Bij. Hierin laat ze inwoners van de voormalige Sovjet-Unie aan het woord over hun herinneringen aan de Sovjetperiode.
De uitreiking van de Nobelprijs was dit jaar geen glamoureuze bedoening en deed nog het meest denken aan een persconferentie. Sara Danius, secretaris van het Nobelprijscomité, presenteerde de winnaar zonder al te veel poespas. Dit laatste past wel bij de schrijfster die in haar werk vaak de verhalen van anderen optekent, zonder opsmuk. Zelf zegt Aleksijevitsj hierover:
‘Precies daar, in de warme menselijke stem, in de levendige weerspiegeling van het verleden, verbergt zich de oorspronkelijke vreugde en openbaart zich de onafwendbare tragiek van het leven, zijn chaos en hartstocht, zijn unieke karakter en onbegrijpelijkheid. Alles is echt.’
Bronnen: standaard.be en nrc.nl
