Mensen die mondkapjes dragen. Mensen die ziek worden. Theorieën dat de regering achter een grote wereldwijde ramp zit. Klinkt dat bekend? De inwoners van Salt Spring Island krijgen ermee te maken in het eerste deel van een nieuwe young adult-serie van Kenneth Oppel. In Woeker worden de problemen niet veroorzaakt door een virus, maar door wurgende planten en gigantische bloemen die mensen en dieren opslokken.
Door Oglaya Doua
Het begint met een regenbui. En dan, uit het niets, komen er overal planten op. Het lijken onschuldige planten, maar al snel blijken ze verschillende vormen aan te nemen en dodelijke gevolgen te hebben. Van zwart gras en giftige pollen tot staken die razendsnel groeien. De paniek slaat toe als geen van de bestrijdingsmiddelen werkt. Drie tieners, Anaya, Petra en Seth, blijken immuun te zijn voor de planten. Als ze merken dat hun lichamen veranderingen doormaken, beginnen ze zich af te vragen of dat iets te maken heeft met de inmiddels levensgevaarlijke planten die de wereld langzaam overnemen.
Ik ben geen tiener, dus dit boek is niet voor mij bedoeld. Maar wat was dit spannend. Spannend én eng, zoals je mag verwachten van Kenneth Oppel. Je pleegmoeder gewurgd in een bed vinden, verwikkeld in een cocon van klimplanten, is wel een van de minst enge dingen, dus dit is zeker niet weggelegd voor tere zieltjes. Maar als je goed tegen dit soort gruwelijkheden kunt, hou je dan vast voor een goede portie freaky narigheid van de natuur die zich tegen de mensheid keert.
De details waarmee Oppel de griezelige planten beschrijft, is misschien wel wat dit verhaal tot zo’n succes maakt. Ik ben geen botanist, en ik denk Oppel ook niet, maar het is duidelijk dat hij veel research heeft gedaan naar de biologie en het gedrag van planten. Je kunt het je haast niet voorstellen, en toch voelt het heel realistisch als het gevaar dreigt. ‘Zwarte stengels groeiden als één boom verderop uit de aarde en die sidderden nu allemaal, alsof er signalen doorheen liepen, naar het bladerdak boven hen en de plek waar kapitein Brock verstrikt was.’ Knap van de auteur om die dreiging constant te laten doen gelden.
Jammer dat de hoofdpersonen in theorie interessant zijn, maar in de praktijk niet zo diepgaand. Ze blijven gedurende het boek niet veel meer dan de stereotypes die aan het begin worden geïntroduceerd. Wellicht dat het nog in een volgend deel wordt uitgewerkt.
Dit is het boek dat ik had willen lezen toen ik twaalf was. De spanning, de horror, Woeker lees je in één keer uit en eindigt uiteraard met een cliffhanger, zodat je niet kunt wachten op het volgende deel. Ik ben benieuwd wat meneer Oppel voor ons in petto heeft.
Boekgegevens
Kenneth Oppel, Woeker, vertaling: Maria Postema, Uitgeverij Condor, 312 pagina’s (€ 19,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie maart 2021.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
