Dat fitgirls en gezond eten inmiddels een vast onderdeel van ons leven zijn, bleek toen ik vertelde dat ik een boek over de Nederlandse snackcultuur ging recenseren. Hadden wij echt nog een frituurpan in huis? Dat ik dit apparaat zelf ook niet vaak gebruik, blijkt uit het feit dat de ongeopende fles frituurolie al twee jaar over datum was.
Door Sonja Wessels
Om te beginnen is Vet lekker gewoon een heel mooi boek en mag het met recht een snackbijbel worden genoemd. Het is mooi ingebonden, bevat veel afbeeldingen, een reis door de tijd (fry-line) en een heuse snackipdia. Alles wat je ooit wilde weten over snacks komt voorbij. Auteur en kok Danny Janssen schrijft met de nodige humor, bijvoorbeeld over te heet vet. ‘Dat merk je aan de zware zwarte rook, bandweersirenes en het feit dat de brandweer je gaat uitleggen hoe dit komt…’ Naast Janssen komen ook topkok Sergio Herman, krokettengrootmeester Cees Holtkamp en Febo-directeur Dennis de Borst aan het woord.
Elk onderwerp wordt totaal uitgediept, te beginnen met friet en patat. Tot op de millimeter krijgt je het verschil uitgelegd, kom je alles te weten over aardappelen en frituurvet en wat de bekendste variaties zijn. En uiteraard instructies hoe ze zelf te maken.
Er is ook een hoofdstuk gewijd aan mijn favoriete snack: de kroket. Wederom komen alle varianten aan bod, met mooie begeleidende foto’s. Ik had er zelf nog nooit een gemaakt, dus dat werd hoog tijd. Het is niet zo simpel om even een rundvleeskroket te maken, want vlees moet in zelfgemaakte bouillon worden gegaard en de salpicon, een dikkere variant van ragout, moet uren opstijven. En na de paneerronde moeten ze weer opstijven. Daarnaast heb ik bewondering gekregen voor iedereen die ze mooi kan rollen. De mijne waren qua vorm een beetje raar, maar wel goed van structuur en ze liepen tijdens het frituren niet leeg. Het maken van snacks blijkt helemaal niet zo moeilijk, maar wel tijdrovend.
Het volgende deel gaat volledig over de frikandel. Over deze snack wordt vaak laatdunkend gedaan, maar als je de recepten leest, moeten zelfgemaakte exemplaren heel smakelijk worden. Daarna volgt een deel met de hoofdstuktitel ‘Van alles wat’. Dit gaat van mexicanos tot nasiballen, en ook de gehaktbal komt langs. Doordat ik het recept niet heel goed had gelezen was deze iets te gekruid geworden en wist ik ook meteen weer waarom ik nooit gehaktballen met half-om-half-gehakt maak. Het eindresultaat was een smakelijke beschuitstuiter.
Ik hou zelf niet van nasiballen, dus het was best de moeite waard om dat eens te proberen. De vulling rook in elk geval geweldig, maar zo mooi wit als op de foto was de vulling niet, want er gaat best wat ketjap en sojasaus in. Hierna volgen nog twee hoofdstukken over andersoortige snacks ‘op een stokje’ en in een ‘jasje’. Er valt dus echt nog genoeg uit te proberen, zeker omdat Vet lekker de snack behandelt, maar ook bijgerechten als slaatjes, sauzen en ook milkshakes.
Trek die frituurpan allemaal weer eens uit de kast en verbaas je erover hoe geraffineerd onze snacks in elkaar zitten.
Boekgegevens
Danny Jansen, Vet lekker. Nederlandse street food-cultuur. de geschiedenis & recepten, Uitgeverij Lev., ISBN 9789400510142, 272 pagina’s (€ 20,00)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie 6 augustus 2018.
