Felicita Vos groeide op in twee verschillende culturen, als dochter van een vader met Romawortels en een Nederlandse moeder. Ze heeft hiermee geworsteld en voelde zich ontheemd. Op de Roma-cultuur wordt nog steeds neergekeken door de maatschappij. In haar nieuwe roman Tussen zwarte vlinders schuwt Vos geen enkel taboe.
Door Aefke ten Hagen
De twee Romazussen Raven en Ula verloren op jonge leeftijd hun vader Kolia bij een ongeluk op zee. Hun hippiemoeder Janis trok zich na dit verlies terug in haar eigen wereld, waardoor de zussen alleen elkaar hadden. Wanneer Raven jaren later na een traumatische gebeurtenis tot rust wil komen in Rome, doet ze in een galerie een schokkende ontdekking. Ze vindt daar een foto van haar vader, terwijl haar moeder altijd heeft verteld dat hij is verdronken. Deze ontdekking zorgt bij Raven voor grote onrust en nare dromen met zwarte vlinders. Samen met Ula gaat op zoek naar de waarheid, maar ze vinden geen gehoor bij hun narcistische moeder.
De schrijfster weet de lezer meteen het verhaal in te trekken. Vanaf het eerste moment loop je met Raven mee door Rome, waar zij de foto van haar vader ontdekt. ‘“Wanneer zijn deze foto’s gemaakt?” vroeg ik de galeriehoudster. Mijn stem trilde. “Drie jaar geleden.” “Zijn ze te koop?”’
Tussen zwarte vlinders is een boek dat zich niet makkelijk weg laat leggen. Het verhaal over de verdronken vader en de dynamiek tussen de twee zussen Raven en Ula en hun moeder Janis is zowel indrukwekkend als tragisch. Daarbij besteedt Vos ook nog aandacht aan de liefde in het verhaal, waardoor de roman nog gelaagder wordt. Er komt op een originele manier een man in het leven van Raven. Daarnaast heeft ook nog haar beste vriend Fredo al haar zorg en aandacht nodig, omdat hij ernstig ziek blijkt. Dit bouwt Vos op een hele mooie en zorgvuldige manier op. Als lezer word je er echt in meegenomen en voelt het verhaal levensecht. De gebeurtenissen volgen elkaar in geloofwaardig tempo op en grijpen de lezer steeds meer naar de keel. Uiteindelijk ontspint het verhaal zich tot een boeiende climax.
Vos zet zich persoonlijk in voor het welzijn van Spaanse jachthonden. Dit thema heeft ze op een spitsvondige manier in haar roman verwerkt. Raven adopteert een Galgo uit een opvangcentrum. In Spanje zijn deze honden geen gezelschapsdieren, maar worden ze gebruikt als instrument voor de jacht en hebben een waar hondenleven. De passages over het lijden van deze dieren zijnhuiveringwekkend wreed. Het is bijzonder om te zien dat deze schrijfster geen enkel zwaar thema uit de weg gaat, zonder de verhaallijn tekort te doen. Als lezer blijf je geboeid en nieuwsgierig naar het verhaal van Ula en Raven. Een goed geschreven, gelaagde roman met een belangrijk maatschappelijk thema.
Felicita Vos, Tussen zwarte vlinders, Uitgeverij de Kring, 288 pagina’s (€ 22,50)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie februari 2023.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
