In De volgende patiënt staat neurochirurg David Evans voor een verschrikkelijk dilemma. Zijn volgende patiënt is niemand minder dan de president van de Verenigde Staten en het is een hele eer voor hem en het ziekenhuis om hem te mogen opereren. Het is echter niet de bedoeling dat de president de operatie overleeft. Een psychopaat heeft Davids dochter ontvoerd en dreigt haar te vermoorden als de president levend van de operatietafel komt. Kiest David voor het leven van de president of voor dat van zijn dochter?
Door Istvan Kops
De meeste Nederlandse lezers zullen Juan Gómez-Jurado kennen van de Antonia Scott-trilogie waarmee de Spaanse thrillerschrijver internationale furore maakte. Daarvoor schreef hij twee andere boeken die eveneens in het Nederlands werden vertaald. En nu is er De volgende patiënt, waar door velen ongetwijfeld reikhalzend naar zal zijn uitgekeken. De proloog begint vlak na de operatie van de president en lijkt meteen al een megaspoiler weg te geven aan de lezer. Juan Gómez-Jurado laat zich echter niet zo gemakkelijk in de kaarten kijken en springt daarna drieënzestig uur terug in de tijd. In die tijd moet David Evans een keuze maken: redt hij het leven van zijn dochter of dat van de president?
De spoiler lijkt te suggereren dat hij kiest voor zijn dochter, maar alles is niet zo simpel als het lijkt. Juan Gómez-Jurado speelt op een subtiele manier met de verwachtingen van de lezer en creëert daardoor een spanning die naar het einde van het verhaal toe bijzonder snijdend wordt. Onderweg voert hij allerlei bijzonder intrigerende personages ten tonele, die het verhaal nog eens van extra peper voorzien. Zo is daar de overambitieuze CIA-agente Kate, de niets en niemand ontziende psychopaat Mister White en de narcistische collega-chirurg Hockstetter die een intense hekel aan David heeft en er alles aan doet om diens leven onmogelijk te maken.
De volgende patiënt is niet zomaar een thriller waarin een held of een antiheld het op moet nemen tegen een nietsontziende slechterik. Centraal staat de vraag wat je zou doen als je onder hoogspanning een onmogelijke keuze moet maken. Een keuze die hoe dan ook nadelig uitpakt. David heeft daarvoor drieënzestig uur de tijd en ziet zich in die tijd geconfronteerd met Mister White, een man die zichzelf doorgaans op de achtergrond houdt en anderen door gewiekste manipulatie en onbeperkte digitale en financiële middelen als willoze instrumenten inzet. David blijkt echter door zijn moeilijke jeugd uit ander hout te zijn gesneden dan Mister White gewend is en weigert een marionet te zijn.
Het fijne aan De volgende patiënt is dat het niet alleen een psychologische thriller is, maar ook een verhaal met veel snelheid, plottwists en een heerlijke bad guy. Mister White is zich er goed van bewust dat hij een psychopaat is en dat het hem volstrekt aan empathische vermogens ontbreekt. Als David hem vertelt dat hij niet zomaar de president kan vermoorden, is zijn reactie bijzonder kil en rationeel: ‘Hoor eens, Dave. Ik ben een buitengewoon geduldige man, echt. Ik heb begrip voor de morele twijfels die deze kwestie bij je oproept. Ik zou graag een andere aanpak hebben gekozen, je een grote som geld hebben aangeboden zodat ik op je vrijwillige medewerking kon rekenen, zoals ik bij anderen doe. Maar bij jou lag het niet zo eenvoudig. Jij bent een integere man. Mijn voorstel zet je carrière op het spel en is in strijd met de morele principes waarop je leven is gebouwd. Dat respecteer ik.’
Gelukkig staat David niet helemaal alleen tegenover Mister White. Hij roept de hulp in van Kate, die zelf ook met een groot dilemma worstelt. Als ze besluit hem te helpen is haar carrière bij de CIA zeer waarschijnlijk voorbij, maar David is niet zomaar iemand voor haar. Kate is namelijk zijn voormalige schoonzus en heeft altijd bijzondere gevoelens voor hem gehad. Ze verkeert dan ook in een tweestrijd: moet ze hem meteen aangeven bij de autoriteiten of zal ze in de beperkte uren die hen voor de operatie resteren zijn dochter proberen op te sporen? Het wordt hoe dan ook een race tegen de klok en Mister White lijkt met elk scenario rekening te hebben gehouden.
De volgende patiënt is al met al een bijzonder geslaagde thriller die ondanks of misschien juist dankzij de proloog van begin tot eind bijzonder spannend blijft. Juan Gómez-Jurado is er namelijk in geslaagd om een stevige cocktail te maken waarin de psychologische gelaagdheid van het verhaal, het verhaaltempo en de boeiende personages op een prima manier samengaan. Alle ingrediënten voor een pageturner zijn dan ook van meet af aan aanwezig.
Juan Gómez-Jurado, De volgende patiënt, vertaler: Jos Kockelkoren, Uitgeverij Boekerij, 365 pagina’s (€ 21,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie mei 2023.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
