In veel spannende boeken hebben de doden soms nog iets te vertellen. In de nieuwe thriller van Anja Feliers, Huid tegen huid, spreken de doden tegen Caro Westerhof. Dat is voor Caro niet per se iets nieuws, maar deze keer is er iets aan de hand waardoor ze op onderzoek gaat en in een ingewikkeld verhaal belandt van liefde en bedrog.
Door Oglaya Doua
Caro Westerhof is een jonge alleenstaande vrouw die na de dood van haar man Cas alles doet om haar leven en dat van hun twee dochtertjes weer op de rails te krijgen. Ze kan nog steeds contact leggen met Cas, over de dood heen, en dat maakt haar pijn een stuk draaglijker. Op een van haar ochtendwandelingen ontdekt Caro twee schimmen tussen de bomen, een jonge vrouw en een kind. Het is duidelijk dat de jonge vrouw iets van haar wil. ‘Help mij. Zoek mij. Vind mij.’ De woorden blijven Caro achtervolgen, ook al begrijpt ze er niet veel van. Kort daarna verdwijnt er een meisje en Caro vermoedt dat de verdwijning iets te maken heeft met wat ze in het bos gezien heeft. Ze besluit naar de politie te gaan, maar hoe meer ze zich verdiept in de zaak, hoe meer ze zich realiseert dat niet iedereen goede bedoelingen heeft.
Huid tegen huid is het vervolg op Wat hij mij zei, maar ook goed te lezen als een op zichzelf staand verhaal. Caro heeft al veel meegemaakt; de dood van haar man Cas en de ontvoering van haar dochter Loïs. Ze is op haar hoede en heeft daar reden toe, want de ontvoerder van haar dochter loopt nog vrij rond. Het feit dat ze kan communiceren met andere doden dan Cas is nieuw voor haar en brengt daarom een ander soort spanning mee in het verhaal. Net zoals Caro weet de lezer ook niet precies wat de verschillende puzzelstukjes betekenen, behalve dat het iets te maken moet hebben met de verdwijning van Romi.
Feliers weet met gemak de vaart in het verhaal te houden. Je wilt dolgraag te weten komen wat er precies is gebeurd met Romi. In het tweede deel van het boek switcht het verhaal naar het perspectief van andere personages. In eerste instantie vraag je je daardoor af wat dat te maken heeft met Romi, maar langzaam kom je erachter hoe al die personages op een of andere manier met haar verbonden zijn en uiteindelijk ook een motief hebben voor haar dood als blijkt dat haar lichaam gevonden is.
Jammer is dat niet alle verhaallijnen de ruimte krijgen om echt goed recht te doen aan de personages. Zeker omdat die juist erg interessant zijn. Ook de makkelijke manier waarop Caro bijvoorbeeld de fietsbel van Romi’s fiets vindt en daarna haar lijk, doen een beetje ongeloofwaardig aan, terwijl je als lezer wel meegaat met het feit dat Caro met doden kan spreken.
Desondanks is Huid tegen huid een spannend verhaal dat makkelijk wegleest, intrigerende personages heeft en uiteindelijk een emotioneel einde kent dat om een vervolg smeekt.
Boekgegevens
Anja Feliers, Huid tegen huid, Uitgeverij Van Halewyck, 335 pagina’s (€ 22,00)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie augustus 2020.
