Recensie: De dappere jonkvrouw en de wrede hertog 

De Hertog heeft het gemunt op het strategisch gelegen Rosande dat Jorinde net van haar vader heeft geërfd. In de jeugdroman Ontsnapt uit het slot van Lydia Rood moet Jorinde zien te overleven terwijl iedereen rondom haar tot het uiterste wil gaan om Rosande te bezitten. En dan is er nog Machteld die ook buiten spel wordt gezet, maar beide jonkvrouwen weigeren zich bij hun situatie neer te leggen.  

Door Ellen Rooms 

Het pasgeboren kindje van Jorinde’s vriendin, Machteld, wordt meegenomen door de Hertog. Nu zijn zoon, en Machtelds man, gestorven is, is de baby zijn erfgenaam en hij is vastbesloten om zelf te beslissen hoe het kind zal worden opgevoed. Machteld wordt naar het klooster gebracht om er de rest van haar leven te spenderen. Jorinde vindt dit alles helemaal niet oké. Waarom zou Machteld haar eigen kindje niet mogen houden? Ze belooft haar vriendin een manier te zoeken om moeder en kind te herenigen. Maar dan sterft Jorinde’s vader en wordt zij Vrouwe van het strategisch gelegen slot Rosande. Dat ziet de Hertog als de uitgelezen kans om het gebied in handen te krijgen. Zo’n meisje ruimt hij toch met gemak uit de weg? Dat is buiten Jorinde gerekend, die zich slim en dapper verzet. Al is dat niet gemakkelijk wanneer iedereen om je heen een gemeen spel lijkt te spelen. ‘Misschien was het zo slecht nog niet om je lot in eigen hand te nemen. De Hertog zou nog wel merken dat Jorinde méér was dan een pion op zijn schaakbord.’ 

De uitdieping van de bijpersonages had wat uitgebreider gemogen. Er zijn, eerst en vooral, veel personages met allemaal een mooi klinkende Middeleeuwse naam. Het vergde al mijn aandacht om Jorinde’s broers (Hildemar, Archibald, Ingelbert, Hartger,…) uit elkaar te houden en dan zijn er nog al de vele andere personages die voorbij komen. Ook al wordt het telkens wel duidelijk uit de context wie nu precies wie is, het haalde me toch vaak uit het verhaal. Jorinde, daarentegen, werd wel een mooi, vol personage. Natuurlijk enerzijds doordat ze op elke pagina tijd kreeg om het beste van zichzelf te geven, maar ook doordat Lydia Rood haar zichzelf en haar kunnen laat ontdekken. 

Dat gezegd zijnde heb ik genoten van dit boek, dat vlot is geschreven, met sfeervol taalgebruik waardoor je je echt in de Middeleeuwen waant. ‘“We willen geen pijlen in ons lijf! En we willen de schout nu spreken! Dus wachten we net zo lang tot hij naar buiten durft te komen! Tot zolang verzetten we geen stap!” De mensen joelden hun instemming.’ 

De mooie beschrijvingen zorgen ervoor dat je je zonder problemen kan inbeelden wat Jorinde allemaal ziet en ervaart. Het is fijn om ook eens een verhaal met ridders te lezen waar niet zozeer de ridders het voor het zeggen hebben (al proberen ze dat natuurlijk wel) maar net de jonkvrouwen in de kijker staan. Gelukkig zijn er niet enkel in de Middeleeuwen dappere meisjes als Jorinde! 

Lydia Rood, Ontstapt uit het slot, illustraties: John Rabou, Uitgeverij Leopold, 320 pagina’s (€ 17,99) 

Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie februari 2022.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.

Berichten gemaakt 5312

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven