In De langste nacht, de indrukwekkende nieuwe roman van Otto de Kat, verbindt de schrijver verhalen uit de recente Europese geschiedenis tot een beeldenrijk geheel, waarin de grenzen tussen verleden en heden vervagen, en Emma haar leven in glasheldere fragmenten betekenis verschaft.
Sinds de bevrijding woont Emma Verweij in een straat die tijdens de oorlog een bastion van vriendschap en liefde is geworden. Ze trouwt er, krijgt kinderen en ‘vergeet’ de tijd waarin ze met haar eerste man in nazi-Berlijn woonde. Nu, 96 jaar oud, bereidt zij zich voor op het einde van haar leven. In de laatste nachten herleeft zij haar gelukkige jaren, maar meer nog komt zij onder vuur te liggen van verdrongen scènes uit haar verleden. Dan komt terug wat verdwenen leek. De oorlog spookt in haar door, ze verdwaalt in haar herinneringen aan de liefdes die ze heeft gekend, ze ondergaat opnieuw en heviger dan ooit het leven dat ze leefde en niet leefde. Het is alsof de dood haar wakker schudt.
De langste nacht is de vijfde roman van Otto de Kat (1946). Zijn eerdere romans – Man in de verte, De inscheper, Julia en Bericht uit Berlijn werden lovend ontvangen in binnen- en buitenland en beleefden vele herdrukken. Zijn werk is vertaald in het Duits, Engels, Frans, Italiaans, Zweeds en Spaans.
Boekgegevens
Otto de Kat, De langste nacht, Uitgeverij Van Oorschot, ISBN 978 90 282 6046 7 (€17,50)
