Op de Avond van het Spannende Boek, na de bekendmaking van de Schaduwprijs 2016, stond Max van Olden met zijn armen hoog in de lucht om het bord met de felbegeerde debuutprijs aan het publiek te tonen. Blij en opgelucht nam hij zijn award voor Lieve Edelachtbare in ontvangst.
De thriller waarmee hij deze prestigieuze prijs in de wacht sleepte, speelt zich af in de kringen van het Nederlandse rechtssysteem. Van Olden, zelf advocaat in auteurs- en portretrecht, heeft voor zijn thriller onder andere geput uit geanonimiseerde uitspraken die hij vond op rechtspraak.nl. Zijn expertise is goed te merken in een verhaal dat eigenlijk twee verhaallijnen kent, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben.
Luna van Rooden woont samen met Tobias, is stagiair advocaat bij het familiebedrijf Kratz & Kratz en werkt zich als beginnend strafpleiter honderd slagen in de rondte. Als ze zich op een avond in de kroeg laat verleiden door een knappe, oudere man, weet ze niet dat ze hiermee haar carrière en haar relatie op het spel zet.
Ondertussen volgen we twintigers Guido en Wessel, die vrienden van huis uit zijn, hoewel ze qua karakter erg van elkaar verschillen. Op een avond gaan ze stappen in een club. Paco, een vriend van Guido, voegt zich ook bij hen alsmede Hanna, de nieuwe vriendin van Wessel. Het uitgaansavondje verloopt echter niet zoals ze verwacht hadden en dat trekt een ingrijpende wissel op hun leven.
Het enige wat de twee verhaallijnen in Lieve Edelachtbare met elkaar verbindt is het voortdurend balanceren op de grens tussen goed en fout. Gaan menselijke normen en waarden altijd hand in de hand met de wet? Van Olden heeft deze dilemma’s realistisch verwerkt in zijn personages. Ze blijven sympathiek, invoelbaar en begrijpelijk. Zoals Luna, die in haar achterhoofd weet dat ze verkeerd bezig is, maar koste wat het kost doorgaat met haar dubieuze praktijken. En Wessel, die zijn vrienden wil beschermen door cruciale informatie achter te houden voor justitie. Hiermee laat de auteur zien waar blinde ambitie en trouw aan vriendschappen toe kan leiden.
Helaas is er na twee derde van het boek nog steeds geen enkel verband tussen de op zichzelf staande verhalen zichtbaar, en dat is jammer. Het haalt de vaart eruit en het plezier er een beetje af. De spanning valt dood, maar toch lees je door, alleen al om erachter te komen hoe de vork in de steel zit. Het einde is dan ook meer een verklaring over zaken die je niet kon weten.
Al met al is Lieve Edelachtbare een fijn boek om te lezen. De schrijfstijl is prettig, zonder al te veel juridische hoogdraverij, en soms is het van een lichtvoetigheid, die je doet glimlachen. Het thema is absoluut een killer. En het boek is zeker een debuutprijs waard.
Boekgegevens
Max van Olden, Lieve Edelachtbare, Uitgeverij Ambo|Anthos, 285 pagina’s, ISBN 978 90 263 3159 6 (€ 19,99)
