Threes Anna, we spreken je net nadat je terug bent van, dit keer, de Faeröereilanden. Wat deed je daar?
‘Ik deed research voor een nieuwe roman. Die zal zich daar afspelen, in de zomer en in de winter. Ik wilde nu de eilanden meemaken in de barre maanden.’
Leef je jezelf in al je boeken zo sterk in?
‘Ik schreef eerder een roman die in Japan speelt, en ook toen ben ik een lange periode in Japan geweest. Voor Wachten op de moesson geldt hetzelfde: ik was maandenlang in India. Ook door Zuid-Afrika heb ik intensief gereisd. Het zijn magische landen, je kunt je niet voorstellen hoe het er is als je er niet bent geweest. Ik schrijf en maak films over verhalen op die plekken. Door de sfeer in die landen zelf te voelen lukt dat beter. Ik observeer personen, gebeurtenissen, schrijf alles op. In Nederland werk ik dat uit tot een dramatisch verhaal.’
Het is fictie. Hoe trouw blijf je aan de werkelijkheid?
‘Vaak verzin ik dingen in het verhaal. De cover van Wachten op de moesson is daar een getuige van. Ik verzon een bijgeloof voor mijn personages, met potten en pannen. De uitgeverij wilde dat beeld op de voorkant. We hebben in een weiland op Texel foto’s gemaakt, waar met Photoshop zand bij is getekend.’
Filmmaker en schrijfster, schrijfster en filmmaker?
‘Het komt beide in elkaar terug. Uit reacties blijkt dat veel mensen mijn films als poëtisch beoordelen, terwijl de romans die ik schrijf, juist weer als filmisch worden gezien. Voor mij hangen beide sterk samen. Niet een van de twee overschaduwt de andere. Alleen kun je in een geschreven verhaal een meer complexe wereld neerzetten en gebruik ik één verhaallijn in de films.’
De onderwerpen van je films en boeken hangen dus ook samen?
‘Ja. In het geval van Vogel kan niet vliegen maakte ik eerst een film, en daarna de roman, maar ook kan een film voortkomen uit een boek. In het geval van Wachten op de moesson zal dat ook zo zijn.’
Je weet nu al dat daar een film uit voortkomt?
‘De Amerikaanse actrice Barbara Hershey vroeg me om voor haar een script voor een film die in India speelt, te schrijven. Ik heb haar gezegd dat ik eerst de roman zou schrijven, en pas later het script. Barbara is blank, en een blanke in India kan een oude kolonialist uit Engeland zijn. Daar wilde ik het verhaal dus op richten.’
Hoe zag de research eruit?
‘In dit geval ben ik op zoek gegaan naar blanke vrouwen in India, die al in de koloniale tijd in India woonden. Na lang zoeken vond ik er drie. Op mijn zoektocht sprak ik ook met oude tuinders, butlers, kleermakers, bedienden van de kolonialisten. En met zwerfkinderen en prinsessen. Het leverde een heel veelzijdig verhaal op over India.’
Threes Anna, Wachten op de moesson, Uitgeverij Signatuur, ISBN 978 90 567 2356 9 (€ 19,95)
