Het hoofdpersonage van ‘Massa’, Margot, werkt bij Blurred Inc., een bedrijf dat met marketing en communicatie de rommel van multinationals opruimt. Haar werk: balanceren op de grens tussen legale en illegale acties. Dat doet ze goed. Zo goed dat ze diep in de financiële wereld verzeild raakt, tot er geen weg meer terug is en ambitie alles overneemt.
‘Met dit boek wil ik de gesloten financiële wereld ontsluiten,’ vertelt Vandecasteele. ‘Er is veel om te doen in de media, maar bijna niemand kent die wereld. Wat speelt zich af in die gespiegelde torens en in de hoofden boven de krijtstreeppakken?’
Wat drijft je om over de actualiteit, of zelfs de toekomst, te schrijven?
‘De huidige tijd vind ik duizend keer interessanter dan de Tweede Wereldoorlog – of, voor mijn part, uw of mijn navel. De oude generatie en hun vanzelfsprekendheden zijn goeddeels weg. De grenzen van de systemen zijn bereikt. Maar de maatschappij, tot het journaal toe, is nog volledig op de babyboomgeneratie gericht.’
Dat moet je even uitleggen…
‘Politiek, geld, economie: die systemen hebben de babyboomers opgebouwd. En het journaal gaat alleen dáárover. Ze houden een status quo in stand, dat is hallucinant. Nieuws dat minder van de actualiteit afhangt, zoals technische en digitale innovaties, nieuws waar de jongere generatie veel aan heeft, daar hoor je te weinig over. Terwijl daar een ongekende verandering gaande is.’
Maar je bent geen Steve Jobs. Je schrijft. Spreekt literatuur de jongere generatie aan?
‘Hoewel literatuur vaak als traditioneel gold, is het zo levendig als games of televisie. De nieuwe generatie léést. We moeten ze wat goeds te bieden hebben.’
Waarom zal ‘Massa’ de jongere generatie bereiken?
‘”Massa” laat het einde zien van de heersende machtssystemen. Ik toon de realiteit zoals die niet op het journaal komt. Tachtig procent van wat ik presenteer, is volledig waar. De overige twintig procent is verder beredeneerd, daar waar feiten ontbraken. Het is geen fijne waarheid. Ik maak u bang. Het is anders dan de praatjes van de nieuwslezer – de realiteit is veel complexer, veel angstaanjagender.’
Wat is die angstaanjagende realiteit die we niet te horen krijgen?
‘Eén enkele kredietbeoordelaar bij Standard & Poor’s is verantwoordelijk voor de rating van België. Die ratings, daar hangt tegenwoordig alles van af. Maar die man is nog nooit in België geweest! Hij woont in Spanje en het enige dat hij doet, is af en toe een website bezoeken. Hij doet een fractie van wat hij zou moeten doen, en dat zou dan nog met meerdere mensen moeten gebeuren.’
Onderschatten die bedrijven de verantwoordelijkheid, denk je?
‘Ze hebben de manipulatie zo stevig in handen, dat ze zich daar geen zorgen over hoeven te maken. In ‘Massa’ publiceert een krant een fictief verhaal over een bijna failliete bank, alsof het een feit is. Door de acties van beleggers, rekeninghouders, klanten en personeel gaat de bank vervolgens écht bijna failliet. Het lijkt vergezocht, maar het gebeurt: de Wall Street Journal Europe toonde aan dat bedrijven soms bewust informatie lekken om de koersen te beïnvloeden. Dat kan kloppende informatie zijn, maar ook leugens.’
Joost Vandecasteele, Massa, Uitgeverij De Bezige Bij, ISBN 978 90 854 2336 2 (€ 19,95)
