Soepel schuift hij de archiefkasten uit elkaar en gaat recht op zijn doel af: links achterin. Met eerbied pakt hij een langwerpige doos en haalt het deksel eraf. Dan verschijnt een kleine schat: alle originelen van het eerste Dick Bos-verhaal. Welkom bij de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam.
Conservator Jos van Waterschoot laat zien wat de originele tekeningen zo bijzonder maakt. Hij draait de pagina van Dick Bos om. ‘Kijk, op de achterkant staat een tekening voor een reclameposter. Het was midden in de oorlog en er was papierschaarste. De achterkant van zijn strips gebruikte tekenaar Mazure dus weer voor iets anders.’
De stripcollectie van de UvA is ooit begonnen met de tekeningen van Mazure. De afdeling Bijzondere Collecties kreeg de originelen van het eerste en het laatste verhaal van Dick Bos. ‘Mazure kwam een keer kijken en was diep onder de indruk van het feit dat zijn strips opgeslagen waren tussen de handschriften van Vondel en P.C. Hooft’, lacht Van Waterschoot. ‘Toen heeft hij direct zijn hele archief hierheen gebracht, inclusief alle verhalen van Dick Bos.’
Inmiddels is de verzameling flink uitgedijd. 2500 meter aan stripboeken, originele tekeningen, ruwe schetsen en briefwisselingen vullen de grote archiefkasten. Het is zo veel dat er eigenlijk niks meer bij past. Daarom is de UvA in overleg met de Koninklijke Bibliotheek (KB), die ook een flinke stripcollectie heeft. ‘We zijn nu dingen dubbel aan het doen, en dat is eigenlijk zonde,’ legt Van Waterschoot uit. ‘We moeten dus kijken hoe we de collecties beter op elkaar kunnen afstemmen. Waarschijnlijk komt het erop neer dat de KB vooral de stripalbums gaat beheren en wij ons gaan richten op originelen en archieven van auteurs.’
Ook het publiek kan in de toekomst meer zien van de stripcollectie van de UvA. Volgend jaar opent een nieuw stripmuseum in Dordrecht. Dat museum gaat een eigen verzameling opbouwen, maar wil in plaats daarvan stukken lenen, bijvoorbeeld van de UvA. Wie nu al een glimp van deze bijzondere stripverzameling wil opvangen, kan stukken opvragen voor onderzoek. ‘Ik zie regelmatig mensen in de studiezaal zitten met strips. Dat vind ik leuk om te zien,’ zegt Van Waterschoot. Nog lang niet alle stukken staan in een overzichtelijke catalogus, maar ze zitten wel allemaal bij de conservator in het hoofd. Dus raadt hij mensen aan hem vooral te vragen naar de titels waar ze naar zoeken.
Van Waterschoot vindt het moeilijk om uit al die honderden stripboeken het meest bijzondere exemplaar te kiezen. Maar als het dan toch moet, pakt hij een heel klein boekje uit de kast, niet groter dan een flinke hand. Zwart-wit op vergeeld papier. Het is Ditto en de draak in de grot van Hans G. Kresse uit 1945. ‘Hetis een boekje waarvan je niet verwacht dat het zo bijzonder en waardevol is. Maar het is heel zeldzaam en een paar honderd euro waard.’
Heeft de conservator nog wensen voor de collectie? ‘Een originele cover van Kuifje zou fantastisch zijn,’ zegt hij. ‘De kans dat dit lukt is nagenoeg nul, want de laatste keer dat zo’n covertekening verkocht werd, was dat voor maar liefst 2,5 miljoen euro. Maar ook een beroepsverzamelaar moet nog iets te dromen hebben.’
Foto: Robin Vinck
Dit interview verscheen eerder in BKStrips, editie juni 2015
