Emma spaart beeldjes van paarden. Telkens als ze naar de beelden kijkt, of het nu een pony, een schattige veulen of een groot showpaard is, gebeurt er iets vreemds: ze komt terecht in de wereld van haar paarden. Ze speelt een glansrol en ze raakt de echte wereld tijdelijk kwijt.
Emma had zich nog nooit zo geweldig gevoeld. Op de eerste rij van het publiek keek een jongetje haar met grote ogen aan. Haar… Emma!
Ze reed op een prachtig witte hengst met eindeloos lange manen. In de grote circustent was het muisstil. Toen begon de muziek te spelen. Emma liet het grote paard als vanzelf aanspringen in galop en galoppeerde een rondje. Terwijl de muziek versnelde, sprongen ze door een grote zilveren hoepel.
De lovertjes van haar kostuum schitterden in het spotlicht. Emma liet haar paard in het midden van de piste halt houden en maakte een sierlijke buiging. Het publiek klapte hard en juichte.
‘Emma,’ klonk de stem van juf Dorien. ‘Zit je weer te dagdromen?’ Ze schrikt op uit haar dagdroom en ontdekt haar aardrijkskundeboek, dat voor haar neus ligt. Bah, aardrijkskunde… hoe graag zou ze niet op haar paard wegrijden? Volgende week mag ze een spreekbeurt houden. Die gaat natuurlijk over paarden, dat staat al vast!
Boekgegevens
Gertrud Jetten, Droompaarden: de spetterende show, Uitgeverij Kluitman , ISBN 978 90 206 7471 2
(€ 9,95)
