Het is een lange tijd stil geweest rond de strip Soda. Deel 12, Code Apocalyps, stamt uit 2005. Een traag producerende scenarist en een tekenaar die zijn heil elders zocht leek het einde van deze humoristische avonturenstrip te betekenen. Onlangs verscheen na negen jaar dan eindelijk het dertiende deel van Soda dat zich afspeelt in het New York dat nog altijd 11 september 2001 probeert te verwerken. Verrijzenis is niet alleen het eerste deel van een tweeluik maar ook het eerste Soda-album met de nieuwe tekenaar Dan Verlinden.
Het tekenwerk van Verlinden is een schot in de roos. In een swingende stijl met oog voor detail en spanning voegt Verlinden weer iets toe aan de verhalen van Soda. Op een filmische manier zet hij een perfect sfeertje neer en weet hij de juiste snaar te raken bij de lezer. Net als bij zijn voorganger Bruno Gazzotti lijkt het net of we met personages van vlees en bloed te maken hebben.
Het hoofdpersonage is David Ellioth Hanneth Solomon, bijgenaamd Soda. Soda is, net als zijn vader, politieman in hartje New York. Zijn moeder, Mary, is na de dood van Soda’s vader bij hem ingetrokken. Omdat Mary lijdt aan een hartzieke durft Soda haar te vertellen dat hij bij de politie werkt. Hij heeft haar wijzgemaakt dat hij als priester werkt. Daarom verkleedt Soda zich dagelijks in de lift die van de drieentwintigste verdieping naar de begane grond gaat. Dit gebeurt ongeveer op dezelfde manier als in het telefoonhokje waarin Clark Kent zich tot Superman transformeert. Tijdens zijn dagelijkse werkzaamheden wordt Soda bijgestaan door Babs, een sergeant die het archief bijhoudt op het politiebureau en de knappe zwarte politieagente Linda Tchaïkovski.
Zoals gezegd speelt Verrijzenis zich af in periode dat New York nog zijn wonden likt van 11 september. De dreiging van nieuwe aanslagen en de zoveelste zelfmoordenaar die Soda uit de Hudson haalt, maakt het er niet gemakkelijker op. Zeker als blijkt dat Mary als verjaardagscadeau van Soda een witte roos wil hebben. Het wordt meteen duidelijk hoe de dreigingen nog aanwezig zijn. Terwijl Soda in het bloemenstalletje van een metrostation een bos witte rozen koopt, ziet Mary hoe een man met het uiterlijk van iemand uit het Midden-Oosten een enveloppe met veel geld verliest. Ze slaagt erin hem de enveloppe terug te bezorgen en krijgt van hem de vreemde boodschap mee: ‘Neem de volgende dagen zeker de metro niet!’. Door middel van bewakingscamera’s weet Babs te achterhalen hoe deze man eruit ziet. Babs ziet dat hij zich in Chamber’s station begeeft, perron tien richting Queens. Uiteindelijk komt Soda oog in oog te staan met de man die zichzelf zeker geen extremist vindt, hoogstens een martelaar.
Net als de andere albums uit de serie leest ook Verrijzenis als een trein. Wie dacht dat dit soort spanning en Amerikaanse politie-escapades ophielden bij de films van Dirty Harry heeft het nakijken. Het filmische karakter van deze strip zorgt ervoor dat het meer is dan een zoveelste beschouwing. De verwijzingen naar de aanslagen in Madrid (2004), Londen (2005) en natuurlijk ‘nine-eleven’ en het gevecht wat de politie met deze dreiging voert, wordt meeslepend in beeld gebracht.
Het geduld van de fans van deze politiestripreeks mag dan danig op de proef gesteld zijn, het was het wachten waard. Met Dan Verlinden als nieuwe tekenaar kan Soda nog jaren vooruit. Zeker als de fascinatie voor New York bij scenarist Tome niet opdroogt. Nu maar hopen dat het vervolg op Verrijzenis niet weer negen jaar op zich laat wachten.
Tegelijkertijd met de release van dit dertiende deel worden enkele oude albums uit de Soda-serie herdrukt.
Boekgegevens
Dan Verlinden en Philippe Tome, Soda 13 – Verrijzenis, Vertaling BOOM! Verlinge, Uitgeverij Le Lombard, ISBN 97 890 3143 344 5 ( € 7,50 )
