Ik maak in mijn verhalenlaboratorium – samen met een heleboel andere mensen – kinderboeken. Het klinkt misschien ouderwets, maar we doen dat met hart en ziel. Omdat we het leuk vinden om mooie spullen te maken en omdat we vinden dat kinderen ook best mooie spullen verdienen. Dat ouderwetse zie je ook wel aan onze boeken. Ze doen een beetje aan vroeger denken.
Veel mensen denken dan ook dat we in alles ouderwets zijn. Maar dat is niet zo. We zijn al een hele tijd aan het nadenken hoe we onze verhalen met behulp van een ander ‘ding’ kunnen vertellen dan papier. Omdat we ook wel zien dat er de afgelopen jaren een heleboel nieuwe mogelijkheden zijn bij gekomen om een verhaal nog leuker te kunnen vertellen.
‘Moeten jullie geen app maken?’ Die vraag hoor ik minstens één keer per week. ‘Want kinderen houden van apps’. Dan krabbel ik wel even over mijn hoofd. Want wat is een app eigenlijk? En waarom houden kinderen precies van apps? Dus hebben we een keer serieus nagedacht over een app. We hebben met een heleboel mensen gepraat die er verstand van hebben. Het leukste waren de gesprekken met kinderen zelf. Die zagen de mogelijkheden ook wel. Ons hele schoolbord in het Verhalen*laboratorium stond vol met ‘wat er allemaal kon’ en ‘wat gaaf was’. We ontdekten wel dat de kinderen het vooral over spelletjes hadden. En laten we nu net niet van de spelletjes zijn. Nog niet in ieder geval.
Ik begrijp natuurlijk dat een verhaal een belangrijk onderdeel is van een goed spel. We maken ook best vaak verhalen voor spelletjes die op een computer of een tablet gespeeld moeten worden. Maar ik vind het stiekem veel interessanter om een stapje terug te gaan. Wat zit er tussen een papieren boek en een game in? Daar wordt het koor van adviezen al een stuk minder luid. Van de experts en ook van de kinderen. Volgens mij een goed signaal dat daar iets moois te halen is.
Alles kan en niks kan. Oppassen voor de valkuil van ‘het kan’. Oppassen voor ‘het moet anders’. Juist het goud van papier zodanig oppoetsen zodat het platina gaat worden. Want daar ben ik wel een beetje van: oppassen dat het kind niet met het badwater door de gootsteen gaat. Kleine stapjes maken tot je de ideale mix hebt waarmee je nog meer kinderen blij kunt maken met woorden. Of die nu op prachtig papier staan of op een geweldig beeldscherm.
Patz
Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie december 2014.
