In het dorp Saint-Capraise-de-Lalinde staat langs de weg een grote loods, waarin de beste brocantewinkel van de streek is gevestigd. Ik kom er graag en heb er al heel wat weggesleept. Dit keer gaat het om een kast: hij is oud, maar in mijn kantoortje een nieuwe aanwinst. Op de juiste hoogte zit een schrijfklep, waarachter vier kleine laatjes. Eronder bevinden zich over de gehele breedte van de kast twee grote laden. Het meubelstuk is dus ook een secretaire. Het bovenstuk heeft planken voor boeken en wordt afgesloten door deurtjes met glas. Wat een feest om dit te mogen inrichten!
Terwijl ik dozen doorzoek om te bepalen wat er wel en niet een plekje zal krijgen op een van de planken, stuit ik op prospectussen van De Arbeiderspers van zo’n jaar of twintig geleden. Zoals een ander door oude fotoalbums bladert om de tijd stil te zetten, zo maak ik van pagina naar pagina een reisje door het verleden. Sommige titels herken ik direct, omdat ik er in mijn huis een exemplaar van heb staan. Andere zeggen me iets omdat ik me nog levendig herinner dat we lang hebben geredetwist over het omslag. In een prospectus uit 2007 kom ik De inwendige tegen, een roman van Pauline Slot waarin de levenslange gevolgen van de ziekte anorexia invoelbaar worden gemaakt. Het was haar vierde roman en ik was er zeer van onder de indruk.
Pauline is nog altijd auteur bij De Arbeiderspers, maar ik kom ook namen tegen van schrijvers die inmiddels naar elders verhuisd zijn. Vrouwen en kinderen eerst van Peter Terrin verscheen bij AP, net als zijn debuut Kras of zijn laatste boek bij onze uitgeverij Post Mortem, waarvoor hij de AKO Literatuurprijs kreeg. Daarna werd hij helaas gekaapt door De Bezige Bij. In een prospectus van 2005 herken ik direct het omslag van De zondaars, een roman van Henry Sepers over de obsessie van een zekere Jurre van Lier voor Myrthe Palm, een van zijn leerlingen. Het ontwerp is van Jan van Zomeren, zoon van een andere AP-auteur: Koos van Zomeren. Een magere figuur – schilderij van Egon Schiele – trekt direct je aandacht. Sepers ben ik altijd blijven volgen en onlangs publiceerde ik zijn nieuwste roman De stiefvader, die ongetwijfeld behoort tot zijn allerbeste werk. ‘Briljant geschreven’ stond er in een recensie. Ook grote buitenlandse schrijvers zijn vertegenwoordigd, zoals Paul Auster, Paulo Coelho of Barbara Tuchman. Titels als De waanzinnige veertiende eeuw of Torens van augustus beleefden herdruk na herdruk. Zonder de aanschaf van de nieuwe kast zouden de prospectussen nog in hun dozen zitten. Nu liggen ze voor me op tafel. Alleen al daarom was de trip naar Saint-Capraise-de-Lalinde meer dan de moeite waard.
Deze column verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juni 2023.
