Vlinderslag is het verbluffende en inspirerende verhaal van de jonge Yusra Mardini uit Syrië. Zij wist haar mede-vluchtelingen te redden door de zinkende boot waarin zij zaten al zwemmend naar de kust te trekken. Via een levensgevaarlijke route door Europa bereikte ze Berlijn en van daaruit kon ze haar olympische droom realiseren: zwemmen op de Spelen in Rio.
De boot
Ik duik het glinsterende water in. ‘Yusra! Wat doe je, verdomme?’ Ik negeer mijn zus en duik onder de golven. Het gebulder van de zee overstemt het tromgeroffel van mijn hartslag. Het reddingsvest rukt aan mijn borst. Ik kom boven water. Uit de boot klinken wanhopige gebeden. Ik grijp het touw beet en vang een flits van de kust op. Europa is in zicht. De zon kruipt richting het eiland. Het waait hard. De passagiers schreeuwen en gillen als de boot in de golfslag begint te tollen. De Afghaan rukt wanhopig aan het startkoord van de motor. Die sputtert, maar slaat niet aan. De motor is dood. We zijn alleen, overgeleverd aan de genade van de razende zee. Tussen de tegen elkaar aan gekropen passagiers in de boot verschijnt het gezicht van het jongetje. Hij grijnst. Voor hem is het een spelletje. Hij weet niets van alle wanhopige mensen die hier zijn gestorven. Moeders en hun kinderen, oude mannen en vrouwen, sterke jonge mannen. De duizenden die de kust nooit bereikten, die tevergeefs urenlang streden tot de zee ze opslokte. Ik knijp mijn ogen stijf dicht en vecht tegen de groeiende paniek. Zwemmen. Ik kan zwemmen. Ik kan het jongetje redden. […]
Een volgende golf zwelt aan, het water achter de boot dreigend en donker. Ik zet me schrap terwijl we stijgen en dalen, zwalken en tollen. De zee is geen zwembad. Er zijn geen randen, er is geen bodem. Dit water is onbegrensd, wild, ondoorgrondelijk. De golven razen voort, meedogenloos, een oprukkend leger. De zon zinkt nu sneller naar de bergtoppen van het eiland. De kust lijkt verder weg dan ooit. Het water schittert donkerpaars, de schuimkoppen van de golven glanzen romig geel in het afnemende licht. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Sinds wanneer zijn onze levens zo weinig waard? Alles op het spel zetten, een fortuin betalen om in een overvolle rubberboot te stappen en ons leven op zee te wagen. Is dit echt de enige uitweg? De enige manier om aan de bommen te ontsnappen? De zee deint en golf. Onstuimige golven slaan mijn hoofd tegen de boot. Het zoute water prikt in mijn ogen, vult mijn mond, mijn neus. De wind zwiept mijn haar om mijn hoofd. De kou trekt mijn lichaam in, dringt door tot in mijn voeten, mijn kuiten en mijn bovenbeenspieren. Ik voel mijn benen verkrampen. ‘Yusra! Terug de boot in!’ Ik grijp het touw nog steviger vast. Ik laat mijn zus dit niet alleen doen. Met ons erbij gaat er hier niemand dood. Wij zijn Mardini’s. En wij zwemmen.
Boekgegevens
Yusra Mardini, Vlinderslag. Van vluchteling tot olympisch zwemster, vertaling: Elise Kuip, Uitgeverij Ambo|Anthos, 274 pagina’s, ISBN 9789026341755 (€ 20,00)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie 1 oktober 2018.
